saçları yağmurlu kiz

kimsesiz bir intihar mektubu kadar soğuktu
saçları yağmurlu kız

dilinde pasaklı küfürlerle
buruşturulmuş bir mevsimin
öksüz limanlarını arıyordu

ayakları korkulu yorgun geceye takıldı
yollarda yolsuz
uykulara uykusuzdu

dudaklarına hüzzam şarkıları serilmişti
beni söylemiyor vurun bu şarkıları dedi
biliyordu bu sonbahardı

şimdi hangi çekmecedeydi o yaralı şiirler
resimlere yıkılmış o duruş
gözleri tutkulu acemi çocuk neredeydi
yasaklara çizilmiş ufalanmış güneşlere
yitik adreslere nereden gidilirdi

bir gece
usulca kayan mutsuz bir yıldıza aldandı
zaman sözünü tutmadı
olmadı

güncemdeki eksik adın şimdi yüreğime dipnot
saçları yağmurlu kız

kahraman tazeoğlu

(bkz: uyanma küçük kiz)