rogçe

mademki bir komşu ülke topraklarında yaşamaktayız, buranın örfünü ananesini, kültürünü, mutfağını anlatmalı değil mi şekerim. ben bu bilinçte bir insanım yani.

rogçe. bir hamurişi.böyle bizim sigara böreği gibi.ama farklı da. bi kere yufkadan yapılmıyor, kızartma değil. daha katı, kurabiye hamuru gibi bir hamurdan yapılıyor ve daha yağsız. içinde peynir var, patateslisine rastlamadım.

sabahları işe yürürken önünden geçtiğim fırına umutla uğruyorum. takribi saat 9’da tükenmiş oluyor bu rogçe. varsa günün daha mutlu mesut geçeceğine dair bir batıl inanç edindim kendime. hemen kadına soruyorum "imate li rogçe?" cevap "da" ise hemen yapıştırıyorum cevabı "tri". yuh demeyin, üç tane alıyorsak bir bildiğimiz var. ben yiyeyim iş arkadaşlarım baksın mı arkadaşım. biraz empati, biraz anlayış.
neyse kapıp rogçeleri kadına sevinçli bir şekilde dovijdenedeyip, devam ediyorum yoluma..bugün güzel bir gün mü ne?