ne mutlu türküm diyene

an itibariyle hepimizin paylastigi nick.

#387815

evet inadina; ne mutlu turkum diyene...

ülke soyup sogana cevrilsin, özgürlüklerimiz kisitlasin, dünya standarlarin da isteklerimiz birer insan hakkiyken bu yüzden birer vatan haini ilan edilirken, daha düsüncesini bilmeden koyun sürüsü psikolojisiyle hareket ederek toplumda linc girismleri yaptirilirken, cikarcilar tarafindan toplumsal kutuplara itilirken, girtlagimiza kadar borc batagina sürülürken, siyasi cikarlar icin ekonominin isleyisini alt üst edip krizlere sokup sokup cikartilirken, krizler yasayip ertesi sabahta kendimizi sömürücü dünya düzenin destekledigi imf’nin kucaginda bulmusken, köylü milletin efendisidir denmesine ragmen kotalar getirtilip sokaklarin karanliklarina birakilan efendi köylüler varken, düsman olarak bilinen yunanistan turkiye’nin cok gerisindeyken bize her türlü yönden cok fark atarken, halen kendi kendimizin kuyusunu kazmaya calisirken, emeklerimiz sömürülürken, vatandas degil yolunacak kaz gözüyle görülürken, temel gida yardimlarinda haberler ’’yine ayni sahneler’’ cümlesini kurarken, halen daglarda insanlar bir hic yerine ölüp analarini babalarini dünyanin en kahirli duygulari tattirilirken, kan üzerinden siyaset yapip ondan sonuna kadar faydalananlar varken, darbeler yapan ve ölüm fermanlari verirken ici titremeyen ve bir zaman sonra ressam olarak tanitilacak insanlar bunun zerre kadar hesabini vermezken, sistem olarak insan odakli gözle görülmezken... bütün bunlara ragmen bizler halen mutlulugu tadiyorsak ’’vah vahh’’ halimize demekten baska sey kalmiyor!. ne zaman mutlulugu gerceklikte ararsak o zaman mutlu oluruz!

ilkokulda andımız okunurken söylenen söz ilkokul bittikten sonra hiç söylemedim.

mutlu olabilmek icin ne türk olmak gerekiyor nede türk olunca mutlu olmak gerekiyor. tek tip insan modeli yaratilmak istenen su zaman icerisinde kullanilmasi daha bir anlam kattigini düsündügüm cümle!.

kemalizm’in en guzel ornegidir. ataturk’un dehasini konusturdugu en guzel sozlerinden biridir. irkciligi benimsemediginin, fasist olmadiginin, laik ve cagdas oldugunun en guzel kanitidir bu soz. ayrica bu dusunceyi benimseyen insanlarin da medeni oldugunun gostergesidir bu soz. ataturk burada "ne mutlu turk olana" dememis "ne mutlu turk’um diyene" demistir. yani ırki, cinsi, kimligi ne olursa olsun, kendini turk olarak goren, hisseden herkese seslenmistir. basit gibi gozuken bu soz halbuki icinde ne kelime oyunlari barindirir ve altinda ne ilkeler ne siyasetler yatar. sonuc olarak bu kadar guzel bir anlami fikrinde tasiyan bir insan icin ne mutlu türküm demek ne kadar anlamlidir...

bu sözde anlaşılamayan durum sürekli bir şekilde ’’ne mutlu olana’’ değilde ’’ne mutlu diyene’’ deniyor olmasıdır.’’demeyene mutluluk da huzur da yok’’ şeklinde mi anlaşılmalıdır acaba bu söz? bu sözde anlatılmak istenen türk olmasanda türklüğü kabul et mantığından başka birşey değildir.hadi m. kemal’i şükürcü bir toplumdayken kurtuluş savaşı yıllarında bir ulus yaratma sevdasından dolayı anlayabiliriz de, bugün için bu sözü hala savunan ve kraldan çok kralcı olan anlayışa ne demeli? bu söz içine indiğimizde boş bir sözdür, incelediğimizde türk ya da başka bir etnik kimlikten olmanın neyi mutluluk vericidir, bunun neresi ile övünülebilir anlaşılmamaktadır.ama tabi ki türk kökenli insanlar bunu söyleyince mutlu olabiliyorlarsa çekinmeden desinler, tabi etnik kimliği ile övünen diğer toplumlarda;fakat bu kime ne kazandırır? insanların karnını mı doyurur? sosyal güvenliklerini mi sağlama alır? bu şekilde uzatılabilir.

21 ocak 2007 günlü birgün agzetesinde ufuk uras tarafından hrant dink’in katledilmesine ilişkin bir yazının başlığıdır.yazının tamamı aşağıdadır.

sevgili hrant, seni gozbebegimiz gibi kollamamiz gerektigi halde,
beceremedik, sana kiymalarini engelleyemedik.

agos’un onunde sana kalkan olmaya calisan aydinlara inat, fasistler,
gazete onundeki eylemlerinde "bir gece ansizin gelebiliriz, " dediler
ve dediklerini yaptilar, gecenin karanligina siginmaya bile gerek
duymadilar.

senin katilin 301’dir, milliyetciliktir desem, belki soyut kalacak
ama biliyorum oyle. mahkeme koridorlarinda, "isini
bitirecegiz, " "kafani koparacagiz, " diye tehdit edenler, simdi
arkandan siddete nasil karsi olduklarini anlatip, bizlerle alay
ediyorlar.

valilikte ayagini denk almani soyleyenler, simdi sucustu
yakalanmanin panigini yasiyorlar.

linc girisimlerini, "vatandas tepkisi," olarak gorup, onaylayan
baykal, konunun milliyetcilikle ilgisi olmadigini
soyleyip, "milliyetciler bana cinayet isliyor dedirtemezsiniz, "
masalini tekrarlamaktan hic utanmiyor. "cenazeye katilacak misiniz?"
diye sorduklarinda, hic sikilmadan "programima bakacagim, partime
danisacagim, " diyebiliyor.

"kurtlar vadisi" dizleri gibi, insan olmayi degil de kurt gibi
olmayi genclerimize telkin edenler, simdi kina yakabilirler.

hrant’i ve aydinlari hedef olarak gosterenlerin siyasi sorumlulugu
ortada, onu korumasi gereken devletin agir sorumlulugu var. bir avuc
ermeni’ye tahammul edememek, nasil bir akillara ziyan durumdur?
azinlik mulklerini talan edenler, sahiplerine hic dayanamiyorlar.

diyeceksiniz ki mahkemelerde onu dogru durust koruyamayanlarin, niye
boyle bir niyeti, derdi olsun? belki de haklisiniz.

bayezit’ta haberi duydugumda, kendim 15 dakikada agos’ta
olabilirken, cumhuriyet bassavcimiz bir saatin sonunda tesrif
edebiliyorsa, daha ne konusuyoruz ki?

senin cokkulturlu ve cok kimlikli turkiye ozlemini paylasamayanlar
tetikci bulmakta hic zorlanmadilar. bu ulkede nefret ekenler, seni
hemen ilk firsatta bicebildiler.

kadikoy’de "birarada yasami savunalim" mitinginde alanda dolasirken
ne kadar umutluydun.

"bu ulkede guvercinlere dokunmazlar, " diyen yazini okuyunca, keske
dedim, keske yasasaydi da, hafta sonu bulusmamizda onu yine
uyarsaydim.

bayezit meydaninda hizla arabasini surup bir guvercini olduren
adamin umursamazliginin hikayesini seninle paylassaydim ve
deseydimki sana, "sevgili hrant, bu memleket, bu istanbul, artik
senin yurttaslarinin terk ettigi eski istanbul degil."

sevgili kizinin dedigi gibi, "alcaklar seni ancak arkadan
vurabilirlerdi. " onune cikmaya cesaret edemediler. fikrinin karsina,
fikir insa edemediler.

sen her davada oluyordun zaten, her kem soz seni bitiriveriyordu
zaten. hep toplumun kendisiyle ve tarihiyle yuzlesmesini istedin.
yuzsuzlugun alip basini gittigini gormek istemedin.

fasist guruhlar seni oldurduklerini saniyorlar. halbuki sen onlari
nefretleriyle basbasa biraktin.

kulagimda esinin, "keske gitseydik bu memleketten, keske sozumu
dinleseydin, " feryadlari.. . canim cok sikkin; siz aldirmayin bu
yazdiklarima ve her gun bagirmaya devam edin: "ne mutlu turkum
diyene," diye... eger gercekten kendinizi mutlu hissediyorsaniz.

surekli olarak soylev analizi yapmayı seven insanların tartısmaya bayıldıkları sozdur.

nezaman biri bu cümleyi kursa içimde tüküm dememden dolayı duyduğum gururun yanında ilkokulda pazartesi günleri okunan andımızın sonunda andımızı okuyan öğrenci ve diğer bütün öğrenciler arasında geçen şu diyalog aklıma gelir
+ne mutlu türküm diyene
+iyi dersler arkadaşlar
-saol

(bkz: andımızın sonu)

simdi daha iyi anlasiliyor diger milletlerin neden mutsuz olduklari! halbuki bilmiyorlar ki türk’üm dediklerinde mutlu olabileceklerini!!. ne enterasan değil mi? mutlu veya mutsuz olabilmek? merak ediyorum başka bir ülkede mutlu olabilmek için çoğunluktan yana mı olmak gerek veya onlarla entegre olup asimile olmak mı gerek? bir dönem gaz vermek için ayarlanmış bir sözü yeni bir dönemde kullanılması ne kadar doğru? mutlu olabilmek için neden önce insan ol tümcesini kullanmıyoruzda bir ırka aitliği öne koyuyoruz? neden insanların ait olduğu şey neyse ona göre mutluluk tanınmıyorda bu şekilde mutluluk tattırılmaya çalışılır?

cumhuriyetin ilk yılları için ihtiyaç duyulan milli ve milliyetçi havanın oluşması olayının sloganı, günümüze sarkmış hali.

insanlar, devletler, milletler gelişir, değişir. zaman içinde farklı havaya, farklı düşüncelerle, farklı insanlarla iletişime geçmek zorundadırlar. işte bu ifade de, zamanında belki gerekli görülmüş ve olması istenmiş bir fikri akımın sloganıdır. artık yerini daha özgürlükçü, daha bağdaştırıcı, kullanışlı, deyim yerindeyse daha ergonomik bir düşünsel bütünlüğe bırakmalıdır. temelinde iyi, hoş da olsa, artık zarar vermektedir. çok benzemez ama çok da farklı değil, devletçilik anlayışı gibi, artık gelişmesi ve değişmesi gereken bir olgudur. bu ifadeyi terketmek ve bu düşünce yapısından ayrılmak demek, türklüğü, türkiye’yi aşağılamak demek değil, insanlığı kucaklamaktır.

kendini turk hisseden, turk gibi goren farkli kokenleri olan insanlarin da kendi içine bu konsepti sindirdiginde kurabilecegi turden bir cumledir.

(bkz: iyi ki turkum)
(bkz: iyi ki ataturkcuyum)
(bkz: ne mutlu turkum diyene)
(bkz: ne olursan ol yine gel)

(bkz: ne mutlu turkiye)

karşıtı olanlar türkiyenin düşmanıdır ve öyle kalacaktır denilerek "birilerine" gönderme yapılan güzel söz.

(bkz: 27 nisan muhtırası)

lozan barış antlaşmasıyla yarı bağımlı millet durumundan kurtulup milletlerarası siyaset dünyasında bağımsız ve ileri devletler arasına geçen yeni türkiye, kurucusu atatürk’e göre, yine kendisine lâyık yeri bulmuş değildi. çünkü, büyük türk hissediyordu ki, dünya, bu siyasî zaferin bütün şerefini kendisine ayırmakta ve türk milletine halâ eski gözle bakmaya devam etmektedir. asırlık kanaatler kolay kolay yıkılır mı ? avrupa kütüphaneleri türkler hakkında çok yanlış bin bir çeşit belge ile doludur. bunlara göre türk cengaverdir, cesurdur; fakat her türlü medeniyetten mahrumdur. barışta uyuşuk, tembel; savaşta acımasız ve yıkıcıdır. orta asya’dan çıkıp avrupa’ya saldırıp yayılışı, medeniyet dünyası için bir belâ, bir âfet olmuştur. kuvvet ve fırsat bulursa yine öyle olacaktır. gerçi, bu milletin içinden zaman zaman bazı yüksek ve akıllı devlet adamları çıkmamış değildir. fakat bunların çevrelerine tesirleri yalnız yaşadıkları müddetçe devam etmiştir. ve kendileri sahneden çekilir çekilmez, türk milleti yine her zamanki uyuşukluğuna düşmüştür.hem de bakalım, bu adamlar halis türk ırkından mı idiler? ne gezer bunların kimi macar, kimi boşnak, kimi arnavut, kimi rum’dan, ermeni’den, hattâ yahudi’den dönmedir. ibnî sina bir arap alimidir, mevlânâ bir fars şairidir.
evet, tarafgir ve iftiracı avrupa yazar ve tarihçileri türk milletine, arada bir büyük bir adam yetiştirmiş olmak şerefini bile verememişlerdir. ve nihayet gün gelip, mustafa kemal’i de bizim elimizden almaya kalkmışlardır. onu ya ana, ya da baba tarafından türk’ten gayrı bir sürü ırka mal etmek istemişler veya hiç değilse bu kadar yüksek bir insan örneğinin türk dünyası gibi geri ve çorak bir çevreden çıkmış olmasına üzüntülerini belirtmişlerdir.
atatürk, bunların hepsini görüyor, okuyor ve içleniyordu. gece gündüz bütün düşüncesi, bütün hırsı bunu bir an önce değiştirebilmekti. türk milletine o kadar derin bir güveni vardı ki, bütün dünya rekorlarının yeni türk nesli içinden çıkan teknik ilim ve hüner sahipleri tarafından hemen kırılmak üzere olduğuna kaniydi. her fırsatta özellikle kendi büyüklüğünden söz eden yabancı devlet temsilcilerine tekrar et-mekten usanmadığı "bu millet benim gibi daha binlerce mustafa kemal çıkarır" sözünü atatürk’ün yalnız alçak gönüllülük için söylediğine kani değiliz.
ona ilk tarih merakını veren wells (vels)in eserinde attilâ’ya mal edilen şöyle bir söz vardır:
"- ben sizin gibi asîl bir adam değilim. fakat asîl bir millettenim. wells, türk serdarının batı roma’yı fethettiği zaman, gösterişli bir kıyafetle karşısına çıkan bir romalı yöneticiye böyle söylediğini rivayet eder. atatürk, ömrünün sonuna kadar bu fıkrayı ve bu sözü tekrar etmekten özel bir haz duyardı. sonradan yavaş yavaş bu söz onun ağzında "ne mutlu türk’üm diyene!" hitabı şeklini aldı.

kim ne yaparsa yapsın yılmadan ne mutlu türküm diyene

atatürkün tek millet olduğumuzu fark etmemiz için söylemiş olduğu sözlerden biridir. aynı şekilde bazı bakanlıkların başına da milli kelimesini getirmiştir.
biz yine de sen hangi millettensin diye sorup çerkez mi, laz mı, yörük mü öğrenmek isteriz ama bu söz tutkal vazifesi görmüştür, görmeye de devam edecektir.

korkarim yakinda kurt acilimi kapsaminda soylenmesi yasaklanacak olan cumle. bir akli evvel cikar ortaya "kurtlerin de ne mutlu kurdum demeye haklari vardir" der(ki zamaninda bunun ornekleri ya$andi) sonra da ayikla pirincin ta$ini. hic $a$irmam, olagan kar$ilarim.

bu kadar karışık bir etnik yapının bulundugu ülkemizde her mezhepten vatandasımızın kendine göre yontacağı söz öbeği.