munire hanım

(bkz: mustezad)

macerayı aşkı levhi dilde tasvir eyleriz
berkı suzı ah ile çerhı alevgir eyleriz

biz güruhi âşikanız gülsitanı dehrde
bülbüle adâbı dersi aşkı takrir eyleriz

itmeyiz minnet, cihanın hüsrev ü dârasına
kârımız vabestei sultanı takdir eyleriz

bendei âli abâyız her seher müjgânımız
hakirubi barigâhı hazreti pir eyleriz

sayei mollayi rumide münire, fakrile
kendimiz mülki kanaatde cihangir eyleriz

aşktır tesliyyete her lâhza bais âdemi
aşksız mümkin mi çekmek ger mü serdi âlemi

görmedim hiç kimseyi memnunı ayşi ruzgâr
bulmadım bir ferdi kim olsun şuunun hurremi

macerayı ömrü yâdettikçe her bir anının
fikrimi işgal ider bince sürurü matemi

itme ey akıl teessür lûtfü kahrı çerhden
gayeti şadide, mihnetde olurmuş göz nemi

arzıhal itmem münire, gayriye allahdan
ehli halin var ise allah gerekdir mahremi

1818’de sadrazam olan mehmet derviş paşa’nın kızı. 1825’te doğdu, 1903’te istanbul’da öldü. iyi bir eğitim gördü. özel öğretmenlerden arapça, farsça dersleri aldı. müştak efendi’den edebiyat öğrendi. kerbela mutasarrıfı ali rıza paşa ile evlendi. yenikapı mevlevihanesi şeyhi osman salahüddin dede’nin müritleri arasına girdi. çoğunlukla mevlevi övgüleri yazdı.