marjinal olayım derken komik olmak
amcam geçmiştir kırklı yaşları. muhtemelen orta yaş bunalımına girmiştir. aklaşmış saçını uzatmıştır. otobüse binmiş, açmıştır kitabını, okuyordur. yanına yirmilerinin başında, gencecik bir kız olur. bir şeyi fırsat bilerek kızla muhabet açmıştır. bu sırada kız da kitabını okumaktadır ve sadece kitabını okumak istemektedir. fakat adam sürekli ortaya attığı, belli ki çok ilginç olduğuna sandığı fakat durumla oldukça alakasız fikirlerini ortaya atmaya başlar. hani marjinaldir ya, sıradan orta yaş bunalımı yaşayan adamlardan değildir ya, kızı kitabından ayırıp "insanların nedense otuz yaşından sonra isimlerinin anlamlarına uygun bir karakter edindiklerini" anlatmaya hakkı vardır. tabii bu sırada kız ona çoktan "fuzuli" ismini yakıştırmıştır. işte marjinal olayım derken komik olmak da böyle bir şeydir.
marjinal olmayı becerememek.
(bkz: osurayım derken sıçmak)
(bkz: vur deyince öldürmek)
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?