kuşun hikayesi

kalktı.
indi.

cahit külebi şiiri.

evin önünde hark vardı,
harkın önünde alçacık köprü,
köprünün üstündeki çocuklar
hayalet gibi bir kuş gördü.

eğilip baktık tahtalar arasından
uzaklardan gelme bir garip kuş.
kuzgun gibi,balıkcıl gibi birşey,
köprünün altına yorgun düşmüş.

kutupların,denizlerin,romanların,
sihrini taşıyordu.
biz ona bakıyorduk, o bize
korkusuyla karanlık ormanların.

kimimiz deynekle dürte dürte...
kimimizde kaynar su döktük,
işedik bir güzelce üstüne,
garip kuşu öldürdük.

yaralı bir gemi gibi yüze yüze
köprünün dışına çıktı.
vura vura eğlendik,
attık birbirimize.

uzaklardan gelme garip kuş
mürekkep rengi gözlerinle
artık dünyamızı göremezsin!
bağrışmamız gitmez kulaklarına,
yaprakların arasında güneşe karşı
çiftleşemezsin.
dişiysen yumurtlayamazsında!

böyle deyip kuşun dört yanında
akşama kadar hora teptik
insan olduğumuzu iyice
garip kuşa öğrettik