kurt cobain

her ne kadar doğrulu tartışılsa da, kimi kısımlarında courtney love’in oynama yaptığı iddia edilsede intihar mektubunu için;

"daha cocukca sikayetleri olan , tukenmis , deneyimli bir ahmagin agzindan konusuyor olmak.
bu baya kolay anlasilabilir bir not olmali. yillar boyunca , diyelim ki , cemiyetimizin serbestligi ve benimsemesi ile ilgili ahlak punk rock 101 derslerinden alinan sikayetlerin ne kadar dogru oldugu kanitlanmaktadir. cok uzun zamandir okuyup , yazmakla brisket dinlemekten , yaratmaktan da oldugu gibi heyecan almadim. bunlar icin kelimelerle anlatilamayacak bir sucluluk duyuyorum.

mesela sahne arkasindayken ve isiklar sonup kalabaligin cilgin tezahurati basladiginda,beni hayran oldugum ve kiskandigim freddy mercury’ye oldugu gibi etkilemedi.gercek su ki sizi aptal yerine koyamam.hicbirinizi.aklima gelen en kotu suc,insanlara karsi sahtekarlik yapipi%100 egleniyormusum gibi gorunerek dolap cevirmektir.bazen sahneye cikmadan once mesai makinesine kart zimbalayacak gibi oluyorum.gucumun yettigince buna deger vermerk icin herseyi denedim ve deniyorum.tanrim,inana bana deniyorum ama bu yeterli olmuyor.benim ve bizim bircok insani etkiledigimiz ve eglendirdigimiz gercegine saygi duyuyorum.elden kaybolduktan sonra kiymet veren biri o narsisistlerden biri olur.ben cok hassasim.bir zamanlar bir cocukken sahip oldugum hevesi yeniden kazanmak icin biraz uyusmaya ihtiyacim var.son 3 turumuzda sahsen tanidiklarima ve muzigimin hayrani olan tum insanlara cok deger verdim,ama hala herkes icin besledigim
ofke,sucluluk ve anlayisi asamadim.
hepimizin icinde iyiylik var ve sanirim insanlari cok fazla seviyorum.oyle cokki bu beni mutsuz hissetiriyor.uzgun,kucuk,hassa deger vermeyen bir balik burcu,isa oglum!ihtiras ve anlayis yemini eden cazibeli bir karim var ve bana eski halimi cok fazla hatirlatan bir kizim.sevgi nese dolu her gordugu insani opuyor cunku herkes cok iyidirve ona zarar vermez!frances in uzgun kendine zarar veren olu bir rocker oldugumu dusunecek oolmasina dayanamiyorum.
iyi yapiyorum,cok iyi.ve minnettarim,ama yedi yasindan beri insanlara karsi genel bir nefret duydum.sirf insanlarla iyi gecinmek icin ve anlayis sahibi olmak kolay gorunuyor diye.anlayis!sanirim sadece insanlarin cok sevdigim ve onlara cok uzuldugum icin.gecen yillar boyunca mektuplariniz ve ilgileriniz icin hepinize tesekkur ediyorum.ben cok kararsiz,umitsizim.artik eski tutkum yok ve sunu hatirla,sonup gitmektense yanmak daha iyidir.
baris
sevgi
anlayis
frances ve courtney sunaginizda olacagim.

lutfen devam et courtney
frances icin
hayati cok daha mutlu olacak bensiz..
sizi seviyorum sizi seviyorum..."

orjinali için;

"speaking from the tongue of an experienced simpleton who obviously would rather be an emasculated, infantile
camplainee. this note should be pretty easy to understand. all the warnings from the punk rock 101 courses over the
years. since my first introduction to the, shall we say, ethics involved with independence and the embracement of
your community has proven to be very true. i haven’t felt the exitement of listening to as well as creating music
along with reading and writing for too many years now. i feel guilty beyond words about these things. for example
when we’re backstage and the lights go out and the manic roar of the crowd begins it doesn’t affect the way in
which it did for freddy mercury who seemed to love and relish in the love and adoration from the crowd. which is
something i totally admire and envy. the fact is i can’t fool you. any one of you. it simply isn’t fair to you or
me.the worst crime i can think of would be to rip people off by faking it and pretending as if i’m having 100 %
fun. sometimes i feel as if i should have a punch in time clock before i walk out on stage. i’ve tried everything
within my power to appreciate it, and i do. god, believe me i do but it’s not enough. i appreciate the fact that i
and we have affected and entertained a lot of people. i must be one of one of those narcissists who only appreciate
things when they’re gone. i’m too sensitive. i need to be slightly numb in order to regain the enthusiasm i once
had as a child. on our last three tours i’ve had a much better appreciation for all the people i’ve known
personally and as fans of our music, but i still can’t get over the frustration, the guilt and empathy i have for
everyone. there’s good in all of us and i think i simply love people too much. so much that it makes me feel too
fucking sad. the sad little, sensitive, unappreciative, pisces jesus man! why don’t you just enjoy it? i don’t
know. i have a goddess of a wife who sweats ambition and empathy and a daughter who reminds me too much of what i
used to be. full of love and joy kissing every person she meets because everyone is good and will do her no harm.
and that terrifies me to the point to where i can barely function. i can’t stand the thought of frances becoming
the miserable self-destructive, death rocker that i’ve become. i have it good, very good, and i’m grateful, but
since the age of seven i’ve become hateful towards all humans in general. only because it seems so easy for people
to get along, and have empathy. empathy! only because i love and feel for people too much i guess. thank you all
from the pit of my burning nauseous stomach for your letters and concern during the past years. i’m too much of an
erratic, moody baby! i don’t have the passion anymore and so remember, its better to burn out than to fade away.

peace, love, empathy.
kurt cobain
frances and courtney, i’ll be at your alter.
please keep going courtney
for frances
for her life which will be so much happier without me. i love you. i love you!"

her bagırısında kendi ses tellerimin acıdıgını hissettigim adam. (bkz: cıgırmak)

abim sayesinde müziğiyle tanıştım.hem şarkıları çok güzeldi hem de yakışıklıydı.öldüğünü öğrendiğimde çok ağlamıştım.ama o öleli 7 sene olmuştu.artık çok geçti.

insan olduğuna inanmadığım,inanmayacağım,gerçek anlamda hayatımı şekillendirmiş ve beni ben yapmış insandır,daha doğrusu melektir.

sesleniyor
yillar oncesinden
sesinde bu dunyada hala yasayanlarin
sesinde asla olmadigini ve olmayacagini bildigim
bir tiniyla
aglamak istiyorum en neseli sarkilarinda bile
ofkeli haykirislari sirasinda
ellerimi uzatip yuzunu oksamak istiyorum
ve parmaklarima batmasini en az iki gundur
kesmedigi belli olan sakallarinin
sonra da saclarini oksamak
“uzulme” diye.

sesinde duyuorum masumiyeti
ve onun artik olmadigini kabullenemiyorum
cunku onun yok oldugunu kabullenmek
masumiyetin artik bu dunyada kalmaya tahammul edemeyip
gittigini kabullanmek demek.

missed u..sirf seni orada gorebilmek icin cennete gitmeye calisirim..
(bkz: duygu yuklu entyler) akabinde (bkz: duygu akini gecince silinecek entryler)

efsane ses mukemmel kisilik.ne yazik ki o da 27 yasinda intihar edip efsane olan sarkicilar kategorisine girmistir.bi cok insana gore intihar nedeni courtney love’dir.orjinal depresyon hirkasinin sahibidir.

bir gırtlak kanseri hastasını andıran ses rengiyle efsaneleşmiş rock kahramanı. çocukluğunda hiperaktivite tedavisi gördüğünü okumuştum.

tanrının bir an kendini gösterip yok olmasıdır.

(bkz: lake of fire)

cobain can you hear the spheres
singing songs off station to station.
diye rhcp nin californication şarkısında adı geçer.

t-shirtlerde adını okuduğum zaman üstün zekamın olayı pratik zekaya çevirme girişimlerinin sonucu olarak o yazının anlamını kurt çobanı olarak düşünüp "ne alaka lan,derin bir felsefe yatıyo herhalde olayın içinde,yoksa millet manyak mı,ne lan bu kurt çobanı allam?" diye kafamı efeem böyle yıllar boyu meşgul eden bir konu kahramanı bu zat,sonradan aşık oldu idim kendilerine fakat hemen akabinde de cavlağı çoktan çekmiş olduğu haberi tez gelmiş idi,aklıma river phoenix gelir hep,bağdaşıktır iki şahıs kendimce,ikisi de ne biliyim aynı kaderin yolcusu gibin.

hakkında soyleyecek seylerin bitmeyecegi yazmaya baslayamaya cesaret edemedigim sevgili balık burcu insanı, canım

(bkz: kurt cobain about a son)

bir insanın kendisini tüfekle başından vurmasının zor olduğu gerekçesiyle karısı tarafında vurulduğu öne sürülen(sigorta tazminatı için) çok yüce rock müziğinin efsaneleri arasına girmiş müzik insanı kendisini özlemle anıyoruz

(bkz: frances bean cobain)

yaşamı charles r. cross tarafından heavier than heaven isimli bir biyografi ile yayınlanmış mümtaz şahsiyettir.

intihar mektubu son birkaç cümle dışında (ki o da farklı bir el tarafından yazıldığı çok iyi anlaşılıyor) genel bir müzik endüstrisine veda yazısı gibi görünen ve intihar etmek için kullanığı tüfekte parmak izlerini bulunmaması gibi ardında bilimum şüpheler bırakan müzik insanı.hatta zamanında karısı tarafından öldürüldüğüne dair soruşturma açılacaktı ama yazık oldu unutuldu...

şu an 2 3 notayla, ojeli parmaklarıyla, emo saçlarıyla, kareli pantolonlarıyla, dudaklarda piercingle, kadın kılıklı adamlı müzik yapmaya çalışan grupların hepsinin doğma sebebi.

ve 1994 yılının bu gününde hayata veda etti.27 yaşında ebedi hayata intikal etti.hâlâ dinliyoruz şarkılarını sayın man who sold the world..