ciddiye alındığım kara parçaları’ndan müthiş bir iskender şiiri.
ters serilmiş bir halının deseni olmasın sakın bütün tarih
tanrının yarıcanlı kalmış tahtından, lunaparktaki
komünist tuvalete doğru uzanan
bir yaralı sarrafım orada kendine değer biçemeyen
kentin altında sade gazoz-beyaz leblebi var
ve kuralsız yuvarlanıyorum tek atın döndüğü atlıkarıncadan
her aşkta dönmedolaptayım ve kesiliyor elektrik ben en tepedeyken.
koseden donence
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?