içtikçe düşünmeye başlamak

telefondan uzak durmakla taban tabana zit olan eylemdir.
tam aksine sahsen ben, beni _o zamanlar_ ise almayan _simdiki_ patronuma sovmekle devam ettirmistim bu eylemi.
bes yil once, kelebek heyecaniyla is gorusmemin sonucunu kutlamak icin hazir ve nazir nezih bir pubta beklemekteydim. minik minik sevimli yudumlarla sevinclere gark olmaktayim o esnada, bekledigim telefonla birlikte o nezih pub ortami gitti, yerine gayet varos ve hakli tepkili bir masa ortami geldi. nasil koyduysa bana, akabinde " senin ben ecdadini, lan y.vsak madem kabul edilmeyecektim niye bekledim ben d.rruk sie it seni" diyerek kapattim telefonu, baslikta gecen eylem sonunda.
hi sonuc,ise kabul edildim 5 yildir da ayni yerdeyim.
sansli insanim sozluk.

ben içtikçe iş kuruyorum,yeni sevgili buluyorum,olmadı eskisiyle barışıyorum,en azından bunların planlamasını yapıyorum ama müthiş fikirler kesin bu diyebileceğim
sabah uyanınca hiçbir planı hatirlamadigim için hiçbirini yapamıyorum

sık sık başıma gelen hadise. dünya barışı, sağlık reformu, eğitimde yenilik diye kaptırıyorum. koy bi çay daha hafız diyorum sonra. içelim güzelleşelim.

ağzıma giren iki damla maltla beynim besleniyor sanki. düşünmediğim her şeyi düşünmeye başlıyorum. ha arkadaşlarla falansa goygoy tabi herkesle uğraşır kendine eğlence yaratırsın. olmadı sikerler deyip kalkarsın. ama yalnızsan.. boş duvarlar bile karmaşık tablolar gibi gelir. evrende ki yerini sorgularsın. düşünürsün düşündükçe kaybolursun. en çokta sevdiğini düşünürsün. ve nedense kalbini acıtır. minör toplumuyuz biz. hüzün kanımıza işlemiş.