ibrahim yoldas

şimdi bir rüzgardır o
dağlardan eser
ibrahim yoldaş...

silah kucağında kanlar içinde
vurulmuş yatıyor ibrahim yoldaş
yiğitler ölür mü üç beş kurşunla
doğrulmuş kalkıyor ibrahim yoldaş

ali haydar yerde bak yüzü boylu
yiğitçe can verir yiğidin oğlu
başı duman duman munzur’a doğru
tırmanmış gidiyor ibrahim yoldaş

işkenceler devam ediyor böyle
parça parça kesip diyorlar söyle sırları söyle
sır vermeden ser veriyor seve seve
böyle can veriyor ibrahim yoldaş

"seni anlamak, yaşamaktır. seni yaşamak, amansızlığa kavga ve postal sesleri altında direngenliğe durmaktır. seni bilmek, yaşamı bilmek, silah omuzda toprağa düşmektir. seni anlatmak, eylüllü günleri geçmişe yollamaktır."

halkımız arıyor seni her yerde
işçiler ocakta köylüler dağda
dökülen kanların kalmayacak yerde
hesap soracağız ibrahim yoldaş

demiri de kömürü de sökeriz aman
pirinci de buğdayı da ekeriz aman
faşizme içimizden kan damlayan kılıcız
bir gün gelir kinimizi dökeriz aman

(bkz: ser verip sır vermeyen bir yigit)

solcu kisiler böyle olmalidir.