her canlı ölümü tadacaktır

(bkz: bir gun gelecek bir gun kalacak)

(bkz: hayat bir gündür o da bugündür.)

(bkz: buraya ölmeye mi geldik)

insanı çeşitli sebeplerden ötürü anlamsız bir varoluş kaygısına sokan bir çağın içinde "ölüm" kelimesi, bilinç altımıza doğal olarak "kötü" kodlar yollamaktadır. halbuki "tadına bakma" eylemi iyi ve güzel şeyler için geçerlidir. bu nedenle cümleyi yaşaması zaten cehennem azabı olan bu hayattan elbet bir gün herkes kurtulup sonsuz huzura erişecektir olarak yorumlamak daha doğru olacaktır. bu bağlamda "ölüm" kelimesi ile birlikte bilinçaltımıza kodlanan mesajların içeriğini varoluş kaygılarımızla değil, özümüzdeki huzur arayışı temeline bağlı olarak şekillendirmeliyiz. yoksa her önünden geçerken bakıp bakıp depresyona girmek işten bile değildir.

(bkz: her ask olumu tadacak)

hayatın gereğidir, her canlı bu hayata gözlerini açtığı gibi bir gün elbet gözlerini de kapayacaktır ama erken ama geç mutlaka olacaktır.

çevremizdeki ölümler bize kendimizin ailemizin veya çevremizdeki çok sevdiğimiz diğer insanların bir gün ölüceklerini hatırlatır ve o zaman insanın içini bir sis bulutu kaplar bir gün bende ölücem diye.