hemserim memleket nere

bari$ manco’nun seslendirdigi $arki;

kendimi bildim bileli yollarda tükettim koskoca bir ömrü
bir uçtan bir uca gezdim şu fani dünyayı
okumuşu, cahili, yoksulu, zengini hiç farkı yok hepsi aynı
sonunda bende anladım hanyayı konya’yı

sanki insanlık pazara çıkmış ekmek aslanın ağzında
bir sıcak çorba içermisin diyen yok
dört duvarı ören çatısını kapatıp içten kilitlemiş kapıyı
bir döşekte sana serelim buyur diyen yok

tek bir soru hemşerim memleket nire?
bu dünya benim memleket
hayır anlamadın hemşerim esas memleket nire
bu dünya benim memleket
tövbe, tövbe, tövbe

kardeşlik ve eşitlik üzerine uzun uzun nutuklar çekip
niye senin derin benden koyu diye soran çok
kaşının altında gözün var diye silahlanıp ölüme koşarken
kalan dul ve yetim ne yer ne içer diye soran yok

barış garibim bulamadı çözümü oturdu etti bunca sözü
gelin hepberaber anlaşalım diyen yok
zaten paramparça bölünmüş ve yaşanmaz olmuş dünyamız
daha fazla kesip bölmeye hiç gerek yok

tek bir soru hemşerim memleket nire?
dedim ya yahu bu dünya benim memleket
hayır anlamadın hemşerim esas memleket nire
bu dünya benim memleket
tövbe, tövbe, tövbe

devamında içinden mi, dışından mı sorusunun takip ettiği cümle

adamın memleketini bilmiyosan niye hemşerim diyorsun sorunsalını aklıma getiren cümlecik.

anadoluya ait kalıp sorulardan biridir. yani memleketi ogrenme istegi insanımızın bilinc altında yatan garip bir meraktır ama temel amac geyik acabilmektir.bununla sohbet acar amcalar. ooo benim orda asker arkadasım vardı falan diye gider o geyik. bide (bkz: kardes senin kutuk nere) diye bir soru vardır ona hic girmeyelim

(bkz: hemserim memleket nire)