gemileri yakmak

tarık bin ziyad, afrika’dan gemilerle ispanya sahillerine çıkar çıkmaz, ordusunun dönüş ümidini kesmek gayesiyle bütün gemilerini yaktırmış ve bu hareketi ile, dünya tarihine azim ve irâde nümunesi olarak geçmiştir.

sık sık kullanılan “gemileri yakmak” tâbiri, bir işe başlayan kimsenin artık geri dönemeyeceğini ifade etmek için kullanılır

1988 yapımı film.
yönetmen : avni kütükoğlu
senaryo : ömhur kaynak
görüntü yönetmeni : sedat ülker
oyuncular : bülent bilgiç, fulden uras, gönül tansel, atilla ergün, bülent kayabaş, erdinç akbaş
yapımevi (şirket) : cine-art film (cemil hacıömeroğlu)
konu : çeşitli işlere girip bir türlü mutlu olamayan serüvenci bir gencin, nişanlısına ihanet ederek bir bar şarkıcısıyla ilişkisinin öyküsü

(bkz: karadenizde gemilerin mi yandı)

ispanya’yı fethe giden emevi komutan tarık bin ziyad’ın askerlerin geri dönmelerini önlemek için yaptığı söylenen ancak gerçekte yapılıp yapılmadığı tartışma konusu olan olay gemileri yakmak sözü bugün geriye dönüşü olmayan yol radikal kararlar almak anlamında kullanılır.

bir konuda, elindeki her şeyden geri dönmemek üzere vazgeçmek. özgürleşmek adına kaybedecek bir şey bırakmama durumu. gemilerini yakabilen insanlar saygı duyulası cinstendir. cesaret sahibidirler, hayata karşı bir duruşları vardır. onlar da diğer insanlar gibi bunalırlar bazen ama hayatın yükü karşısında ezilmektense "siz hele bir durun şöyle bakiim, burada ben de varım ve ben böyle istiyorum, böyle de olacak, isterseniz beni her şeyden mahrum edin" diyebilen insandır.