okuyani alip cocukluguna goturen bir siir:
cember cevrilir, 
su musluktan icilir, 
agaclara tirmanilirdi. 
bebekler bezden, silahlar tahtadan,
resimler komur karasindan yapilirdi. 
kizlara ninelerinin, erkeklere dedelerinin 
isimleri konulur 
saatli maarif okunurdu 
komsuda pisen, bize de duser
bizde pisen komsuya duserdi 
geceler ayaz, sokaklar karanlik, 
yildizlar parlak olurdu 
tursu, salca, manti evde yapilir 
karpuz kuyuda sogutulurdu 
erik agacinin cicegi pencere camimiza yaslanir 
guz yapraklari bahcemize duserdi 
kardan adam yapilir, evlerde soba yakilir 
kis gecelerinde masal anlatilirdi 
merdiven cikilir, aidat odenmez, yonetici secilmezdi 
evler badanali, sokaklar lambasiz 
mahalleler bekcili olurdu 
ajans radyodan dinlenir 
cizgili roman okunur 
defterlere kenar susu yapilirdi 
hayat, arkasi yarin gibiydi 
kesintisizdi 
her gun yasanacak bir sey vardi
herkes kendi dusunu kurar 
kendi hayatini oynardi 
simdi 
hayat tek perdelik bir oyun 
stand-up bir yalnizlik gibi 
simdi 
herkes 
yogun 
yorgun 
ve 
tek basina 
(bkz: can dundar)
                    eskiden
ozdemir asafin dunya kacti gozume adli siir kitabindan.
ne guzel insanlar vardi eskiden.
cocuklugumuz kaplamislardi.
bize masal anlatirlardi
cinlerden, perilerden.
buyukanneler, buyukbabalar vardi.
o zaman hepsi uzakti olumden.
hem sevdirir hem korkuturlardi.
aci hikayeleri bile tatli baslardi.
demek bunun icin gittiler hikayelerden.
ne guzel insanlar vardo eskiden.
ne guzel sarkilar vardi eskiden.
gencligimizi donatirlardi.
hep iyi seyler hatirlatirlardi
gecip gitmis devirlerden.
sevgi ve umid yaratirlardi.
o zaman her sey uzakti olumden.
yanik sarkilar bile neseli baslardi.
ister istemez saadet tasirdi
gamsiz gunlerimizden.
ne guzel zamanlar vardi eskiden.
ne guzel sarkilar vardi eskiden.
hayal icinde yasarlardi.
guldurur aglatirlardi
duymadan biz, dusunmeden.
her an bir asir kadardi.
o zaman herkes uzakti olumden.
candan sevdiklerimiz vardi.
hepsi baska guzeldi, bizi tanimazlardi.
butun yollarimiz gecerdi gul bahcelerinden.
ne guzel zamanlar vardi eskiden.
                    
    ne guzel insanlar vardi eskiden.
cocuklugumuz kaplamislardi.
bize masal anlatirlardi
cinlerden, perilerden.
buyukanneler, buyukbabalar vardi.
o zaman hepsi uzakti olumden.
hem sevdirir hem korkuturlardi.
aci hikayeleri bile tatli baslardi.
demek bunun icin gittiler hikayelerden.
ne guzel insanlar vardo eskiden.
ne guzel sarkilar vardi eskiden.
gencligimizi donatirlardi.
hep iyi seyler hatirlatirlardi
gecip gitmis devirlerden.
sevgi ve umid yaratirlardi.
o zaman her sey uzakti olumden.
yanik sarkilar bile neseli baslardi.
ister istemez saadet tasirdi
gamsiz gunlerimizden.
ne guzel zamanlar vardi eskiden.
ne guzel sarkilar vardi eskiden.
hayal icinde yasarlardi.
guldurur aglatirlardi
duymadan biz, dusunmeden.
her an bir asir kadardi.
o zaman herkes uzakti olumden.
candan sevdiklerimiz vardi.
hepsi baska guzeldi, bizi tanimazlardi.
butun yollarimiz gecerdi gul bahcelerinden.
ne guzel zamanlar vardi eskiden.
onceki zaman icin kullanilir.
*
bazen,
1 dk oncesi icin bile!
                    
    *
bazen,
1 dk oncesi icin bile!
(bkz: bizim zamanımızda)
                    
    neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?

