dünyayı keşfetmeye cikan adam

bu oyku, $u dunyada ya$adigi ve omur denilen yolun sonlarina geldigi halde; yalan(!) dunyanin insanlara gore anlamini hala kesfedememi$, bunun yerine dunyadaki ba$ka diyarlari ke$fetmeyi tercih etmis bir ke$if yolcusuna aittir ve ona ithaf edilmi$tir.

daha onuc ya$indaydi, biyiklari henuz terlemeye ba$lami$ti. ya$adigi, dogu karadeniz kiyilarinda kucuk bir koyden, bir de okula yuruyerek gittigi, arasi iki saatlik bir yol olan diger koyden, ba$ka hic bir yer bilmiyordu. hayat onun icin iki koyun arasi kadar bir yerdi. bir gun, olum dosegindeki dedesi, onu yanina cagirdi,
-vasiyetimdir sana, git buralardan dedi. hayat bu iki koyun arasi kadar degil, daha buyuk. sen gordukce, sen gittikce buyuyecek dunya.
yuregine yazdigi bu vasiyet icin annesine dani$ti, annesi; olmaz u$agum sen kucuksun daha dedi.
ve bir suru ba$ka nasihatler, etti ona.
o gece, optu anasinin mubarek ellerinden ve
son kez yatti yun yatagina.
yastiginda; babasindan, annesinden, karde$lerinden ayrilacak olmanin gozya$larini birakarak henuz $afak dogmadan cikti yola.
acti, susuzdu, bacaklari sanki yoktu. dort saat sonra yuruyerek limana vardiginda.
artik, dunyanin buyuklugunu kesfetmek macerasi ba$lami$ti, i$ci arayan gemilerden birine atladiginda.
ve hissetti o zaman, gitgide uzakla$an $ehrini seyrederken guvertede, yureginde sizi, genzinde garip bir yanma...
once ulkenin butun limanlari, sonra dunyanin butun limanlari derken buyudukce buyudu dunya.
dedenin vasiyeti yerine gelmi$ti. tanimi$ti binlerce diyar, binlerce insan ve bu demekti binlerce dunya.
donup geldi ke$iflere ara verip, vatana.
evlendi uc adet yeni dunya daha katti dunyasina. ama karadaki insanlarin birbiriyle dala$masi oyunlari duzenleri cazip gelmedi ona.
tekrar dondu denizlere. daha yapilacak, temiz ke$ifler vardi, kendi dunyasinda.
her yol yeni bir macera her macera yeni bir dunya diyerek, yuregi asla degil ama bedeni, ya$landi sonunda;
denizdeki ke$iflere son vermek zorunda kalsa da, gene de karadan, havadan devam etti bu yolculuklara.
o hic bilmedi adam nasil kandirilir, insanlar nasil egilir para ve menfeat ugruna, diger insanlarin kar$isinda.
cunku, denizlerde ogrenemeyecegi yabanci bir dunya idi bu, karalarin dunyasiydi.
o $imdi maceranin sonunda,
$u anda yorgun, hasta ve yogun bakimda.
belki de, dedesinin vasiyetini yazdigi ya$li yuregi ona veda etmek durumunda.
ve yattigi hastahane yataginda, ilac kokan bir odanin penceresinden, dalip giden gozleri, camlica sirtlarina baksa da, yuregi hala dola$makta, cok ama cok uzaklarda.

dip not:
ey, yuregi dunyalara sigmayan, lakin simdi bedeni kucucuk bir hastahane odasina sigmak zorunda kalan, oykumun asil kahramani;
sen yalani dolani hic ogrenemedin ve cocuklarina da ogretemedin. sen bu dunyada, ama hep kurulmu$ duzenlerin di$inda ya$adin. duzensizliklerin duzenine; dik durmayi, saglam durmayi, kar$i durmayi ogrettin onlara. hatta gerekirse her$eyi terketmeyi ama hic egilmemeyi.
tanridan acil $ifalar diliyorum, dua ediyorum, aci cektirmesin sana. seni seviyorum.