dost basa düşman ayaga bakar

sırf bu atasözü yüzünden kendimi bildim bileli düşman hissederim.nedense biriyle karşılaştığımda gözüm hep ayakkabılarına kayıyor.

düşmana atılan kafanın hesabını kim verecek dediğimdir.

bu durumda kişinin ayakkabısını önemsemesine gerek yoktur. çünkü dostu yani onu asıl ilgilendiren, önemseyeceği insan ayağına bakmayacaktır. ayağına bakacak olan da zaten düşmanı olacağından ayakkabısı kötü olsun, pis olsun, bakımsız olsun önemli olmayacaktır. çünkü o kişi düşmandır, önemsiz insandır, muhattap olunmaması gerekendir, beğenip beğenmemesi önemli değildir.

evet belki ben yüzeysel bi insanım ya da yüzeysellik yaptım ama bu atasözünün meali bu şekilde de düşünülebilir. şimdi benim merak ettiğim; ben ilk tanıştığım insanda ilk ayakkabıya bakarım, ayakkabı benim için çok önemlidir diyen insanlar var çevremde. napiyim onları, bir bir uzaklaşıyim mi, yoksa kalsınlar mı... sorarım atalarıma, bu sözün amacı nedir...

- ayakkabılar güzel hacım...güle güle kullan.
+ güzellik göreceli anam hadi.
- nasıl ya?
+ anladın sen onu.

ayakkabi magazalarinda siklikla karsilanan durumdur. once icten bir "merhaba" akabinde de niyeti apacik gozler onune seren hareket; ayaklara kitlenme...

(bkz: bas dosta ayak dusmana bakar)

ayakkabi firmalarinin gonul rahatligiyla insani kaziklamasinin arkasindan soylenen savunma cumlesi.

temiz giyinmenin onemini anlatan atasozu.

dost yuze bakar, hata aramaz dusman ise en ilgi cekmeyecek ufak hatalari bulur manasindaki atasozu.

hala anlamini cozemedigim fakat siklikla duydugum bir atasozu..