dönmek

en az ayrılmak kadar zordur.

genelde gururla çakı$ır.

öncesinde sadece bir kez gitmiş olmayı gerektirir.
birden çok gidilmişse, dönüş yolu bulunamaz.

istenildiği halde yapılamayan sınırlı eylemlerden biridir.

kendi ekseni uzerinde veya baska bir seyin dolayinda hareket etmek.

(bkz: don bebegim)

bugun geceden beri giden lakin tanimadigimiz can insanlar olduklari yazar dostlarinin cirpinmalarindan belli arkadaslarin yukledigi huzunle bu sarkiyi hatirladim yeni turku tadi bu iste dedirten muthis bir parcadir.

donmek, mumkun mu artik
donmek, onca yollardan sonra
yeniden yollara dusmek
neresi sila bize, neresi gurbet

al bizi koynuna ipek yollari
ustumuzden geciyor gokkusagi
sevdali bulutlar ucan halilar
uzak degil dunyanin kapilari

neresi sila bize, neresi gurbet
yollar bize memleket

gitmek, mumkun mu artik
gitmek, onca yollardan sonra
yeniden yollara dusmek

rakili aksamlar, gun batimlari
cocuk gibi aglar yaz sarhoslari
olmamis yasamlar, eksik yarinlar
hatirlatir hersey eski asklari

neresi sila bize, neresi gurbet
yollar bize memleket

acı da olabilir, tatlı da. dönülen yere ve o yerden neden, nasıl ayrıldığınıza bağlı olarak değişir bu iki zıt duyguyu yaşama durumunuz. ve tabii bir de zamanında ayrılmış olduğunuz yerle dönüp de bulduğunuz yer aynı olmayabilir, bu da olayın acı ya da tatlı olma durumunu pek haklı olarak değiştirir. son olaraksa, ayrılan ve dönen ’siz’ farklı ’siz’ler olabilirsiniz. insan değişir, değişim her yöndedir ve değişen insan geçmişi sevmeyebileceği gibi sevedebilir. değişen insan eskiyi sevebileceği gibi ondan nefret de edebilir. değişen insan birlikte yaşamış olduğuna -ki bu yer, insan, nesne, şu, bu farketmez- neşeyle dönebilir, pekala dönemeyeceği gibi.

dönmek acı da olsa, tatlı da; hep hüzün vardı(r) dönende ve dönülende ’dönmek’ eylemi varolurken, orada, dönülen yerde.

gidilen bir yerden geri gelmek.

cinsiyet değiştirmek (bkz: ibnelik)

giderken bıraktığı acıları akıtamadığım yaşlarla büyüttüm içimde.
uğruna şarkılar şiirler yazılan aşkı ben sakladım kendime.
sonunu bulamadığım satırlara sakladım geçmişi,belki bir gün okur diye.
hiç dönmedi geri.
zaten dönüp de bakmayanları sevdim.

hümeyra’nın muhte$em bir $ekilde yorumladıgı yeni türkü $arkısı.

kaygısızlar’ın son bölümünde çalan şarkı. köylerine geri dönmek için otobüse bindikleri o sahne var ya orada işte. (yamulmuyorumdur umarım)