demir özlü

öykü ve roman yazarı özlü, başlangıçta yapıtlarında varoluşçu bir dünya görüşünü benimsemiş, daha sonra toplumsal gerçekçilik doğrultusunda ürünler vermiştir.


1935 yılında istanbul kanatlarımın altında’un vefa semtinde doğdu.ortaöğrenimini 1953 yılında kabataş erkek lisesinde, yükseköğrenimini ise 1959’da istanbul üniversitesi hukuk fakültesinde tamamladı.okuduğu fakültede hukuk felsefesi asistanı oldu.
askerliğini er olarak tamamladıktan sonra kısa bir süre avukatlık yaptı.daha sonra fransa’ya giderek paris hukuk fakültesinde bir yıl asistan olarak çalıştı.

yurda dönünce, mezun olduğu fakültede başladığı asistanlık görevine siyasal eylemleri nedeniyle son verildi böylece özlü avukatlığa başladı.

12 mart döneminde bir süre tutuklu kaldı.daha sonra isveç’e yerleşti ve orada yayımladığı bir yazı nedeniyle kovuşturmaya uğradı.1986’da yurda dön çağrısına uymadığı için vatandaşlıktan çıkarıldı.

isveç yazarlar birliği ve isveç pen kulübü üyesi olan özlü, 1989’da kendi isteğiyle türkiye’ye döndü.

18 yaşında ilk şiirleriyle edebiyat alanına adım attı.daha sonra şiirlerini deneme, eleştiri ve çeviriler takip etti.özlü’nün yapıtlarındaki amacı hikaye yazmak değil, temayı varoluşa değin bir öznellikle anlatabilmekdi.bugüne değin koşulların kölesi olmadan, topluma özgürce bakmak savaşını verdi.

varoluşçu felsefesi anlayışı içinde yazdığı hikayeler mavi gözlü dev, pazar postası, yeni ufuklar, yeni dergi, soyut, somut gibi dergilerde yer aldı.türk dilidergisinde de şiirleri yayımlandı.

ilk dönem öykülerinde kişileri toplum, çevre ve doğadan soyutlayarak ele aldı.bunalımlara ve çözümsüzlüklere doğru sürüklenen insanların iç dünyalarındaki çatışmalarını işledi.

daha sonra toplumsal gerçekçi bir çizgiye yöneldi.ikinci dönem öykülerinde ve romanlarında ise bu eğilimi daha da belirginleşdi.

1963 yılındaki “solumu” adlı kitabıyla türk dil kurumu 1964 hikaye ödülü’nü, 1988 yılında “stockholm hikayeleri” kitabıyla 1989 sait faik hikaye armağanı’nı, “bir yaz mevsimi romansı” kitabıyla da orhan kemal armağanı’nı kazanan özlü halen çalışmalarını isveç’te sürdürmekte.

öyküleri: bunaltı (1958), soluma (1963), boğuntulu sokaklar (1966), öteki günler bir gün(1974), aşk ve poster(1980), stockholm hikayeleri(1989), istanbul büyüsü(1994), geçen yaz kentte kızlar(2002).

romanları: bir uzun sonbahar(1980), bir küçük burjuvanın gençlik yılları(1979), bir yaz mevsimi romansı(1990), ne mutlu ulyses gibi(1994), tatlı bir eylül(1995) , pthaca’ya yolculuk(1997).

günceleri: berlin güncesi(1991), paris güncesi(2002).

anıları: sürgünde on yıl(1990).

denemeleri: burjuva kültürü ve sosyalist kültürü(1984).

anlatıları: bir beyoğlu düşü(1985), berlin’de sancı(1987), kanallar(1991).