delirmek

halk dilinde kafayı sıyırmak olarak da bilinen hede.

gece gece gelen nöbet hali. kafayı sürekli sağa sola çevirirken aynı zamanda enrty yazmak falan. ısırırım.

düşünme yetisini,kapasitenin üstünde zorlayıp lastiği koparmaktır.bunu yaparken de eller boş durmaz elbet.buyrun beraber bakalım:
(bkz: kafa derisini kazımak)

sinir haliyle başbaşa kalıp ne yapacağını kestirememek ve bilinçsiz davranışlar sergilemek.

saydım ona kadar.

bir, iki, üç, dört, beş, altı, yedi, sekiz, dokuz ve onnn…
işte hepsi bu.

bir:
doğdum, geldim dünyaya.
gerek var mıydı? bilmiyorum.
iki:
çocuktum, büyüyordum, hızla yol aldım hayatta.
anlamı var mıydı? olmaz mı, hem de çokça!..
üç:
büyüdüm, bir yetişkinim artık.
yanılıyorsunuz, hala anlamı var, anlamlı bu hayat bana.
dört:
neden bana söylemediler, yaşanılan yer aslında tam bir koşturmaca…
hayat anlamını yitiriyor, katre kerte eksiliyor, müstehzi eğleniyor sanıyorum sanrılarımla!
beş:
çağımın en güzelini armağan ettim yaşama.
anlam mı dediniz? kendisi artık yaşamıyor umutlarımda. çoktan taşındı başka kapıya, başka surlara…
altı:
tanrım, biri bana yardım etmeli. yoksa şimdi şuracıkta kıyacağım bu cana. bu çeper kimliklerle daha fazla üretemeyeceğim bu dünyaya.
anlam nedir, onu bilmiyorum artık yok oluşlarımla…
yedi:
ilk ilaçlarımı aldım. daha durgun, peyderpey daha sakin her şey. tüm ezalar bir yana, benim iç dünyam öteki tarafa. hahahaha… hayat ne ala!..
işte budur anlam denilen kavramın tam karşılığı.
sekiz:
bulamıyorum ilaçlarımı! kimse yok şuan yanımda. çıldırmak üzereyim, yok mu yardım eden bana?
dokuz:
neden herkes bir tuhaf. neden iletişimler birbirinden kopuk ve bağımsız.
güdük kalan nedir yaşamımda?
neden bu kadar soğuk bu duvarlar? km bu etrafımdaki yabancılar? neredeyim ben, kim bu bedendeki adam?
on:
artık hiçbir şey eskisi gibi değil.
diyar-ı esrar sarmaş dört bir yanımı. ölüme merdiven dayamış ömrün sonbaharı.
neden delirdim, müsebbiplerine sormalı…

(bkz: deliye vurmak)

aklını kaçırmak

zihinsel denetimi kaybetme hali.ama cok unlu bir sos ile farklı bir yaklasım icin kullanılan sıfat.
’atın iyisine doru adamın hasına deli derler’.

delirdigini zannettiginde delirdigini sanirsin.yani sen o an icin deliriyorsundur.ama sana goredir.cikis yolu yoktur vaya sana yoktur.vardir da sen gormezsin.gorursun de istemesin.?eytan dürter hep yapman gerekenleri de?il de yapmaman gerekenleri güzel gösterir.bilirsin canyn isteyince güzeldir her ?ey.?eytan sensindir.sana deli diyen de sen.ates basar,zaman normalinden kat kat hizli akar.biri sanki gecen saniyeleri sayiyordur kalp krizi gecirmeni istercesine.o sayarken sen hala saglamlastirarak eylemlere baslamazsin.onca korkmana ragmen.biraz önceki cümleyi kuran sensindir bir de sen de?ilsindir.geciyor saniyeler.bu his daha da bir delirtir.bir nefes daha alirsin sanki sadece bir nefeslik hakkin varmiscasina.bir yandan bilirsin her sey gecer.bu sana kisa sureli yapmacik bir rahatlik hissi verir.sonra hayatindaki somut kotu seyleri bir kez daha dusunur ve evet deliriyorum dersin.ama bilirsin deliriyorum diyebilen hic kimse simdiye kadar delirmemistir.

toplumsal normlardan ayrilma eylemi. zira "deli" cogunlugun davranis karakterine gore tanimlanmaktadir. yoksa kiskanmanin, kavga etmenin, gelmeyecek bir sevgili pesinden aglamanin mantikli bir yani yoktur. sadece cogunluk yaptigi icin "normal" gorulmekte, siz yapmayainca "deli" olunmaktadir.

akli dengenin bozulmasi.

(bkz: cinnet gecirmek)

(bkz: cilgina donmek)

an itibari ile deli olmak.