davet

(bkz: davet vermek)

birden bire sanki çıplak
bir oyunuyla hafızanın
bir kuş sesi çırpınarak
düştü bağrına hazanın.

her bahçenin yabancısı
ve her ümidin üstüne
bir ses ki, sonsuz acısı
güllerin üzüntüsünde.

araştırdı bir baharın
unutulmuş kokusunu.
ay ışığında dalların
rüya dolu uykusunu.

bir akşamın beyaz fecre
gönderdiği kanlı haber:
herkes ömründe bir kere
bu zalim davetle titrer.
.

ahmet hamdi tanpınar

süper bir sezen aksu şarkısı..

gel en sevap günah, gel canımın canı
sevdaya adanmış esmer yasak hırsızı
ah ateşten gömlek, ah oynaşın kurdu
aşkla ağulanmış güzellikler yurdu

tutuşan tenime zülüflerini sür
asi, hırçın, hür
arka bahçelerde dişlediğim mür
gel çıplak ve pür

çıplağına sar beni
toprağına kar beni
kaynağından dökül gürül gürül
çoğalt ki kendini

dağları seller alsın
selleri yangın sarsın
bozulsun bahçe bağ
dalda üzüm sarhoş ben tarumar

(bkz: davetiye)

bir nazim hikmet $iiri..

dortnala gelip uzak asya’dan
akdeniz’e bir kisrak basi gibi uzanan
bu memleket bizim.

bilekler kan icinde, disler kenetli, ayaklar ciplak
ve ipek bir haliya benziyen toprak,
bu cehennem, bu cennet bizim.

kapansin el kapilari, bir daha acilmasin,
yok edin insanin insana kullugunu,
bu davet bizim...

yasamak bir agac gibi tek ve hur
ve bir orman gibi kardescesine,
bu hasret bizim...

bir mekana ya da olaya cagirma...