damga

(bkz: damgalı kağıt )

bir çamur şarkısı
seninle durmak olmaz
yanından gitmek olmaz

bu telaş bu yangında
dondum öyle kaldım da
ne bu damga alnımda

sevsem de sevmesem mi
ölsem de ölmesem mi

dediklerin senin olsun
benimkiler ben de dursun
ne bu damga alnımda

özleme özledin mi
bekleme bekledin mi

anlamak yok nerde kaldın
alacaktın işte aldın
ne bu damga alnımda

kararmış gökler gibi
hep bir şey saklar gibi

bendim işte gördün mü
gördüğünden döndün mü
ne bu damga alnımda.

(bkz: damga pulu)
(bkz: damga vergisi)
(bkz: soğuk damga)

bir şeyin kime, hangi çağa ait olduğunu gösteren belirgin iz, işaret, nitelik.

bir kimsenin adını kötüye çıkaran, yüz kızartıcı durum.

bir şeyin üzerine bir nişan, bir işaret basmaya yarayan araç.

reşat nuri güntekin’in önemli romanlarından biri.

romanın son cümlesi, romanın en bilinen cümlesidir : "hayatımı bir vehme kurban etmiştim."