çok ayıp

(bkz: ayip)

toplum kurallarina aykiri davranislar karsisinda kinama yoluyla kullanilan kelime obegi.

sibel alas`in cok $eker bir parcasi.meraklilari icin i$te sozleri.

al beni ben sana vurgunum yar
yine deli divane oldum yolunda
bana bir gul bir omur surmez
ne kadar yatilir ki kapilarinda

ah bi dokun tepeden tirnaga
titrer gonlum seni istedi bunca zaman
ruyamda neler olur gir ogren aman

bak bana neler oldu bilmem
aklim yerinde degil kayip
bilsen neler geciyor icimden
ama soyleyemem... cok ayip...

toplumda kulaktan kulaga konusmak..

emel muftuoglu’nun yeni sarkisi. ne kendisini cok severim ne de bu sarkiyi seviyorum ama o kadar cok caliyor ki yazayim dedim. iste sozleri:
kulagima geliyor, atip tutuyorsun,
ileri geri konusuyorsun aleyhimde.
cok ayip, cok ayip.
kendini ele veriyorsun,
guvenini kaybediyorsun insanlarin
her seyi sayip, bir bir sayip.
bu bizim ozelimiz utanmiyor musun hic?
alip basini giden kim?
sozunden cayip ha cayip...
yasimizi basimizi aldik, koca koca
insanlariz artik, yakisiyor mu bize
bu kaba saba haller?
ikimiz de neler yasadik, gorduk su hayatta,
ne asklar, ne savaslar ve dahi ihtilaller...
hem hayattan kaybediyoruz,
hem itibardan, hem asktan,
ustelik de bunlar iyi ihtimaller...
sende vefa duygusundan hic eser yok mu?
bu nasil sey, ofken adabindan cok mu?
bi durup, bi dusun, bi nefes al, azicik bekle.
ne kadar aci sozun var, dillerin ok mu?
sizlamiyorsa icin sen rahatlarken,
unut gitsin, unut gitsin.
her ayrilik sonrasi daha acilasiyorsun,
birak bitsin, hemen bitsin.