çocuğuna kürtçe öğretmeyen kürt kadın

kürtlerin yüzlerce binlerce kitabı vardır. çok eskiden yazılmamıştır belki. ama artık binlercesi yazılıyor çiziliyor. kitaplarla beraber kürt müziği, kürt sanatı da hızla gelişiyor. sırf bunlar için bile eğer ebeveyn kürt ise ve kürtçe biliyorsa kendi kültürünü anlaması için çocuğuna kürtçe öğretebilir. ben sadece kürtçe öğretsin demiyorum. tabi ki diğer dilleri de öğretsin. türkiye’deyse tükçe, almanya’daysa almanca... kürt dilinde binlerce eserden hiç olmadı o ağıtları türküleri dinlediği zaman anlasın...

bir dil neden öğrenilir? kendini ifade etmek için, diğer insanlarla iletişim kurmak için, geçmiş kaynakları/kitapları okumak için, kültürel mirası taşımak için, eğitim alabileceğin alanda lazım olduğu için.

durumsal olarak değerlendirdiğimiz zaman, mesela isveç’te bütün akrabalarından kaçarak yeni bir hayat kurmuş bir kürt anne düşünelim. çocuğun kürtçe öğrenmesi kendisini ifade etmesine yardımcı olacak mı? hayır. diğer insanlarla iletişim kurmasını sağlayacak mı? hayır. kürtçe kaynak, kitap edebi eser mevcut mu? hayır. kültürel mirası taşımak gibi bir misyon var mı? hayır. dünyada kürtçe eğitim veren bir enstitü mevcut mu? hayır.

bu durumda o çocuğa bu dili öğretmek ne kazandıracak. sanskrit öğret daha iyi, en azından kitap okur.

edit: asıl tepkisini almak istediğim adam atılmış, bu enrty de burada benim trollük denemem olarak kalsın.

arkadaşımın eşi rus. 1 yaşında bebekleri var. rusça ninnilerle uyuyo, türkçe kelimelerle büyüyo. iki dil öğreniyo bu çocuk. tıpkı tüm dünya da binlerce aile de olduğu gibi. hatta tek dil öğrenerek büyüyen çocuklardan daha da ileri oluyorlar. bilimde, iki dil bilmenin beyni daha çok çalıştırdığı ispatlanmış. kürtçe ve türkçe öğrenerek bir çocuk büyüyebilir bunda hiçbir zarar yoktur. aksine çok faydalı olacaktır...

her lazın lazca, her tatarın tatarca bilmediği gibi her kürt kürtçe konuşacak diye bir kural var mıdır, varsa da biz bilmiyoruz şeklindeki soruların beyine hücum etmesine neden olabilecek hadise.

misal benim anneannem kürt bir aşiret kızıdır. ama kendisi coğrafya değiştirince insanların sadece ırk ve milletlerine göre yaşamadığını anladığı vakit; türkiye’nin resmi dilinin türkçe olmasından mütevellit bazı ana kelimeler dışında kürtçeyi ne anneme ne de dayılarıma öğretme lüzmu görmüştür. istese konuşurdu ancak dediğim gibi lüzum görmemiş ki öğretmemiş. bir kürt çocuğu da yaşadığı toprakların dilini bilip kendi etnik kökeninin dilini bilmiyor diye ölecek değil.
kendisi büyüdüğünde öğrenir.

ayrıca konunun bir diğer ayağı da şudur ki;
bu kadın çocuğuna kürtçenin yanında türkçe öğretmeyen biriyse; bu çocuk ilkokula başladığında etrafında konuşulan şeyleri anlayamadığı için ağır bir alayla yüzyüze kalabilir. ona diğer çocuklar küfür ettiğinde mal mal bakındığı için aşağılanmış hissedip psikolojisi bozulacaktır. neden? çünkü yemeğini yiyip suyunu içtiği yollarını kullandığı okula gittiği devletin resmi dilini bilmiyordur.

bu kadar cahil olmayın allah’ınızı severseniz.

kendi aslini inkar eden kadindir. ırak’ta ya$ayip ogluna turkce ogretmeyen turk kadindan hicbir a$amada farki yoktur. kendisine ve kulturune onarilmaz hasarlar vermektedir ama bunu anlayamayacak kadar da maldir muhtemelen.

ha esasen boyle bir kadin da yoktur ya o ayri konu. hayaller, hep hayaller.

(bkz: en iyi kürt ben türküm diyen kürttür.)


eksileyen zihniyetlere bağırıyorum.. benim değil milli mücadele derneklerinin sloganıdır bu..

zıt kutbu çocuğunun büyük zorluklar çekmesine neden olmuştur.

(bkz: çocuğuna türkçe öğretmeyen kürt kadın)

bölücü olmadığını kanıtlamış kadındır. böyle yaparak her ne kadar uzun dönemde kürt dilinin yok olmasının nedenlerinden biri de olsa türkiye cumhuriyetinin üniter yapısını korumuş olur.