çabuk değişebilen ruh hali

güzel geçen bir finalden çıkınca ertesi gün başka bir final sınavının olduğunu hatırlamak.

prozac

cuma günü öğleden sonra "haftasonu geldi.oleeey!" diye enerjik bir zirveden, pazar günü öğleden sonra "hay mnk! yarın yine iş var" diyip miskinlik çukuruna düşmektir. bunun ardından "binlercesi işsiz gezerken, senin güzel bir işin var" denmesiyle hafiften tırmanışa geçen moral, "işi gücü bırakıp ege'de organik tarıma yönelen ailenin mutlu fotolarını" görüp tekrar dip yapar. bu yaşantıyı emeklilik hayallerine öteleyip nispeten mutlu olmayı başarabilsen de, ilk işe başladığında yaşadığın bir anın aklına gelir. bankada üst düzey yönetici olan biriyle yediğin öğle yemeğinde, bu kişinin:

- tam 1 ay sonra emekli olacağım derken hastalığımı öğrendim. moralimi yüksek tutmak için çalışmaya devam ediyorum.demesinden 3 ay sonra ilanını gazetede görmek. yine dip!!!

amaaaan neyse! bugün cuma oleeeey!