biz erkek değiliz

taksim’de, şiddete ve güce tapınan erkekleri yeren bir sivil toplum eylemin sloganı! bu sesli eylemi dillendiren ve yapan da erkekler üstelik, ne güzel...

***
yaşadığımız gezegen ve topraklar bir kudret bahşetti bize, onunla kutsanarak başladık yaşamaya.
’ erkeklik ’.
işte tanrı’nın en büyük armağanı idi; kudret namına, tahakküm adına, özgürlük kelamına, barış hanedanlığına...
yani her şeyin egemenliğine dair.

kurallar benim gücüme istinaden şekillenecekti. öyle değil miydi zira ilk çağdan, yakın çağa kadar uzanan bunca uzun uzun asırların tek egemen cinsiyeti bendim!
istediğimi yonttum, biçtim, icat ettim, geliştirdim, çağa damgamı vurdum. o gücümdür ki, kadın denilen kimliği bir şekilde bastırdım, etkiledim, susturdum. bakmayın siz onların o kadar güzel ve masum göründüğüne! ne şeytanlıklar yatmakta damarlarının ince ayarlarında! o yüzden susturulmakta, baskı altında tutulmakta...

kıskancım ben; güce ve güzelliğe imrenirim. istediğimi de bu yüzden elde ederim. elde edemediğime de tecavüz ederim. hem yasal haklar, hem insanlık, hem fiziki açıdan...
öyle tek taraflı ve yanlı da değil yani! hahaha... görüyorsunuz ya, her koldan güçlü ve etkenim ben. edilgen olanı özenle seçer, üzerinde istediğimi yaparım.
he he heeyyttt! ben bir kere hayatın en büyük kozunu ele geçirmişim. toplum denilen gücü kendi tekelimde parsellemişim. ikamet için her şeyin bedelini ödetmişim. hem kendi cinsime, hem de karşı cinsime.

şimdilerde de kendi bilmezler çıkmış; güce tapınan, kendini bilmez diye adlandırdığı sosyal beşere hakaret etmekte. ulan, bu yazdıklarımdan olmayan, erkek olur mu? erkek olmayan da, bizden olur mu hiç ?... de git işine allah’ın aşkına!..