çoktular ama hiç yoktular

bülent ortaçgil’in gece yalanları albümünden.


gül
sen gülünce bahar
renklerden pembe
günlerden pazar
aklım sende
sev
sen sevince güzel
bazen su bazen sel
çünkü hiç sevmeyenler
eksiktir bir yerde
alabora olmak istemem
bindiğim bu teknede
rüzgar sert biraz
galiba poyraz
hani gidecektik başka yere
çoktular ama hiç yoktular
çoktular ama hiç yoktular
gör
sen görünce ışık
sülün renkleri
mevsimlerden hep yaz
yerlerden akdeniz
duy
sen duyunca müzik
seslerden fa
çünkü duymazsan eğer
tüm şarkılar boşuna
dalavereden bıktım
pata küte girişmekten
hani değiştirecektik dünyayı
çoktular ama hiç yoktular
çoktular ama hiç yoktular
çoktular ama hiç yoktular

(bkz: bülent ortaçgil)

bülent ortaçgil’in en keyifli eserlerindendir....

değiştirmek istenilen dünyanın çözümü tıpki necati cumalı’nın söylediği gibi onu anlamaya çalışmaktan geçiyor...


"sen ki bir âlem bile olsan tek başına
sonunda o kalabalıktan bir kişisin
şu kalabalıkta gördüğün herkesin
bir kalbi var senin gibi, ya da düşünür
herbiri bir can taşır
sen onları tanısan da tanımasan da
sonunda her biri ne senden iyi
ne senden daha fena
senin gibi bir insandır bütün kusurlarıyla "