ayikla pirincin taşıni

islerin sarpasardigi ve kisinin ne halt edecegini bilemedigi zamanlarda kullanilan deyimsel.

deyimin öyküsü osmanlı tarihine dayanır. yavuz sultan selimin yemen’i osmanlı topraklarına katmasından bir süre sonra yemen’de isyan çıkmış, uzun uğraşmalar sonunda yemen fatihi sinan paşa duruma hakim olmuş; yemen bundan sonra 400 yıl osmanlı egemenliğinde kalmıştı.

söylentiye göre sinan paşanın askerleri bir gün çölde konaklamış. yemek pişirmek üzere hasır torbalar içindeki mısır pirinçlerini yere serdikleri büyük bir çadırın üstüne dökmüş ve taşlarını ayıklamaya başlamışlar.

bu sırada bir fırtına çıkmış ve rüzgarın savurduğu bir kum bulutu pirinçlerin üstüne inerek, ufak bir tümsek halinde yığılmış.

kumların altında kalan pirinçlere bakakalan yeniçeriler arasından şakacı bir asker, arkadaşlarına:

-biz allah’ın nimetini taşlı diye beğenmiyorduk, bizim gibi günahkar kullara üç beş taş az bile gelir. asıl şimdi ayıklayın bakalım pirincin taşını. ulu tanrımız, kabe’ye hücum eden fil sahiplerinin başına ebabil kuşlarından taş yağdırmıştı. bizim başımıza da daha büyük taş yağdırmadan hemen tövbe edelim, diyerek arkadaşlarını güldürmüş.