ay gözü yaşlı bakar

gülerek yudumladım yılın yağmurları
eğildi bahar dalları
koştum rüzgarlara bulut kuşuyla
öpüldüm coştum dalgalarla
uyanmadım hiç uykuluğumun içinde
ufuklara daldım doyumlandım
beni bekleyin göçmen kuşlar
içimden çıktı busecik makamlar
boncuklu heceler
mutluluk verir bana

uçmayınca hayatlar bölünür
bölündükçe uykularda ölünür..

goğün kudretini üstüme örttüm
güçlendim güzelleştim
şarkılar söyledim
aşık gördü beni
gözlerimi deldi
uyaklı sevişmeler hiç tükenmedi

uçuşun mavi kanatlar
büyür gider gülücükler
neden bu yaşlar?

yeller alır gider geceleri
ay gözü yaşlı bakar
tümden gelip
tüme varan insanlara

(bkz: düş sokağı sakinleri)