anneyle pazara gitmek

binbir türlü işkence olarak adlandırılan durum.

ama şahsa gööre yorumlandığında anneniz hasta ise ve gerçekten kaybetme korkusu içindeyseniz hobi haline dönüştürebilirsiniz.

önünüzde iki yol vardır; annenizden alışveriş inceliklerini öğrenip pazarlıkta level atlayabilir veya işin tüm eğlencesini kaçırıp cinnetin eşiğinde poşetleri etrafa savurarak güdümlü anne terliğinin tadına bakabilirsiniz. eğitim süreci zorlu olsada evladiyelik bir meziyet kazandırır.

- elmaaaaağ bak sana ne bulduuum!
+ ha anne?
+ hmmm yok beğenmedim.

- elmaaaaaaağğ bak burda ne var?
+ yok bu ne be anne!

- elmaaaaaaaağ bak babana ne alcam sen de bi gör
+ of be anne 2 günde yamuluyo bunlar bo$ver...
- ya bi defol git gerizekalı.... pırasaların orda bekle beni!

böyle bir $ey evet.

bir nevi annenin hamallığını yapmaktır. ama kurban olurum ben öyle hamallığa.

anne her tezgahta en az bir yarım saatini geçirdikten sonra kendin bir tezgahın önünde durup anne diye seslendiğinde seni tanımıyomuş gibi geçip gider bu durumlarda.

evin bütün hamallığı zaten annenin üstündeyken pazara gidip iki torba taşımamak ayıptır,günahtır.anne o be kıyılır mı hiç.yorulmasın o hiç.yaysın götünü otursun bütün gün.yemeği yapsın yeter.

zor olsa da arada yapılması gereken durum.
(bkz: senin canın can da annenin ki patlıcan mı)

(bkz: alternatif iskence yontemleri)

+oglum tut sunu...
-ver anne...
+oglum sunu da al...
-ver anne...
+oglm tut sunu da hadi bakayım...
-ver anne...
+oglum sen su elındekılerı eve gotur de gel tasıyamayacaksın hepsını...
-allah belanı versın anne...

eskiden banada çok sıkıcı ve iğrenç gelirdi, şimdi düşünüyorumda, pazar şekeri yada pazar gofreti alıcam diyerek binbir güçlükle bizi pazara götüren zavallı kadıncağazları ne kadar üzmüşüz. şimdi olsa koştura koştura giderim, ama giden bir şey asla geri gelmiyor.

daha berbat bir şey olabilir mi bunu bir düşünün lütfen...
bir kere anneyle normalde alıs veriş cok zor ve yorucuyken pazar berbattır,zira orda tek anne o değildir...
siz alınan ve sonunda elli kiloya vuran sebze,meyve,perde,tül,canta v.s tasırken o birde yolda gördüğü bir sürü arkadasıyla konusur ve zaten yorgun ve orda olmaktan nefret eden siz bir kez daha krize girersiniz...
ah bir bakarsınız ki o tüm pazarcılarla kankadır ve klasik laf:
-ben hep senden alıyorum bana bir seyler yaparsın artık...
bintane pazarcı vardır ve o hep,hepsinden alıyordur...
lakin deliren,kızan,ahhhh yeteeerrr! diyen size artık kulak verir;tamam yavrum benim de hosumamı gidiyor sanıyorsun pazarda gezmek dediğinde,işte o an,işte o durum,yani o saniye...off daha dumur edici,kötü birşey olabilir mi? lütfen bir daha düşünün.