alo orasi bilmem kac 013 mu canım

alo...
orası bilmem kaç sıfır on üç mü? canım,
ne olmuş aradımsa saatten sanane,
benim benim işte hasan,
sahipsiz kuşlar gibi geceleri,
tren yolundaki ulan,
ha canım, ver bana melahati,
tanımaz olurmu! be yavrum,
kanlıcadan, beyoğlundan yada eyup sultandan,
oldu gelince arasın beni,
ister burdan ister eski bir istanbuldan,
ne! saçmalama be hadi ordan,
sadece benmiyim? bütün anılarda anlamsız,
yoksa...yoksa sizlermi en kalabalıklarda yapa yalnız,
alo..alo..kapattı...

alo..orası bilmem kaç sıfır on üç mü? canım,
kim olduğumu bana bırak güzelim,
yenimisin? hoş geldin, kimi isteriz be kızım,
askerde bile künyemizi melahat okumuşuz,
nişanlar, nikahlar bozup melahatlere koşmuşuz,
yeminlerimizin hepsi melahatler üstüne,
bir tek melahatte bin bir dünya bulmuşum,
ne! genemi çıktı?
e tabiki iki çocuk okutuyor oda haklı,
tamam tamam yarın akşam tamamda bilirsin,
ben içerken pek yemek,
kendisi iyi bilir,
telaş melaş istemem,
ne? dedin tabii..
misafirimiz ol bacım, başımızla beraber,
ayıp ettintakma onu kafana,
anladım güzelim sen yenisin,
ısrar etmek var mı? be,
sende bira içersin..

alo...orası bilmem kaç sıfır on üç mü? canım,
doğru konuş benimle bu ikinci telefonum,
sanane kim olduğum,
dışardan geldim evet, birazda yorgunum,
evet evet benim hani hani kamyonu olan,
hamamdan ediyorum gelince söyle,
işte melahat ulan,
ne! keşke...sahi çekildimi?
bir gün rastlarsan eğer ereğliden de o anlar,
kireç burnunda gündüz rakıları içermişsiniz,
öyle vakitleri, şarkılar söylermişsiniz,
sevişenler üstüne,

alo...orası bilmem kaç sıfır on üç mü? canım,
ne kriko kamyom işler başka güzelim,
evet benim ama çağırma melahati,
onun içi kaldırmaz ayrılıktan hoşlanmaz,
sözüm sana güzelim,
inceltip inceltip anlat ona,
bu gidişim başka;
demem öylesi değil,
yani demem kondurmak değil,
olur ha görürsen bir gün sen genede,
bilme gittiğimi,
dersin dersin hani kamyonu olan,

dün akşam sana bir yalnızlık yolladı
gideceği yerden binlerce,
mendil salladı,
alo...alo...alo...hay allah yine kapattı.

bir zamanların efsanevi oyuncusu sadri alışık’ın oğlu, kerem alışık’ın bir şiirinin başlangıç sorusudur.