allame

allame :
allame, sülasi mücerred(3 heceli fiiller)'in 4. babından ism-i mübalağa olan arapça kelimedir.
kökü ''alime''dir.
alime: bildi,anladı demektir. çekime devam edersek eğer '' yağlemü, ilmen, alimun, ma'lumun(mağlumun)'' şeklinde gelir.
yani alim: ism-i fail olup '' bilen, anlayan, ilim sahibi kişi '' demektir.
yine güzel türkçemizde çok kullandığımız ''malum'' kelimesi de '' bilinen şey, anlaşılan şey'' manasına gelir.
örnek : bu mesele hepinizin malumudur. derken bu mesele hepinizin bildiği, aşina olduğu bir meseledir denilir.
yine kullandığımız ulema: alim'un olan ism-i fail'in cem'i(çoğul)udur. yani ''alimler'' demektir.
çekimi devam ettirirsek ''allamün'' olarak karşımıza çıkar. yani bildiğimiz ''allame''. allame kelimesi ism-i mübalağadır. yani '' çok fazla bilen, çok alim'' demektir.

çok bilen.
(bkz: allame i cihan)