alevilik

kelime manasiyla alevi hz. ali’yi seven ve o’na mensup olan kisi demektir. hz. ali’yi sevenler, baslica iki gruba ayrilir: hasbi ve samimi taraftarlar, ve siyasi taraftarlar. bunlardan birincisi, o’na (r.a.) allah icin muhabbet göstermislerdir. bu muhabbet safi, net ve durudur. kaynagi salabet ve hamiyet-i diniyedir. bu hasbi taraftarlar, hz. ali’ye iki noktai nazardan teveccüh göstermislerdir. birincisi, ali’nin yüksek kemalati ve üstün meziyetleridir. onun fazilet ve kemalati, takva ve ubudiyeti, mü’minlerin kalb ve dimaglarinda, muhabbet ve takdire inkilap etmistir. ikincisi, hz. ali’nin (r.a.) ehl-i beyt (=peygamber efendimizin (s.a.v.) evlat ve torunlari) silsilesinin mümessili olmasidir. müslümanlar o silsilenin basi olan hz. ali’ye (r.a.) samimi bir muhabbet ve derin bir saygi göstermektedirler. bu iki cihetten kaynaklanan muhabbet, kur’an ve sünnet cizgisine uygundur. dine gölge degil, vesile olmaktadir. mesrudur, makuldür. fitri, hasbi ve samimidir. hz. resulullah (s.a.v.), istikbalde ortaya cikacak fitne ve fesatlarda. hz. ali’yi (r.a.) ümmet nazarinda ithamlardan korumak icin o’nun kemalat ve meziyetlerini ehemmiyetle nazar vermekte:

’ben kimin dostu isem, ali de onun dostudur.’
’ali’yi yalniz mü’minler sever, o’na yalniz münafiklar bugzeder.’
’ben size iki sey birakiyorum: kur’an ve ehl-i beyt’im. bunlara temessük ederseniz, kurtulursunuz.’

gibi hadis-i serifleriyle bu iki ciheti tescil ve ilan etmektedir.
ikinci grup taraftarlar ise, o’nu siyasi manada sevenlerdir. bunlar arasinda ciddi bir hedef birligi yoktur; herbiri, ayri bir sebeple hz. ali’yi taraftarlik gösterirler.

hedef ve gayeleri degisik olan bu grubu bese ayirabiliriz:
1. hz. ali’nin (r.a.) siyasi taraftarlari icinde ’dinde mutaassip, muhakeme-i akliyede noksan’ insanlar teskil ediyor. bu tipler, islami ölcülerde oldukca taskin ve mutaassip ve o derecede dar görüslü, mizansiz ve müvazenesiz insanlardi. bunlarin elserisi bedevi idi. iclerinde sahabeden hic kimse yoktu. bunlar siffin muharebesinden sonra, hakem hadisesinde hz. ali’ye karsi cikarak o’nun ordusundan ayrildilar. hz. ali’nin hakemi kabul etmesini küfür telakki ettiler ve o’nu cok agir bir sekilde itham ettiler. onlara göre, hz. ali’nin hakemi kabul etmekle dinden cikmisti. bu grup, hz. ali’nin ordusundan huruc ettikleri icin kendilerine ’hariciler’ ismi verildi. bu grup hakem hadisesine kadar hz. ali’yi taskin ve ölcüsüz bir surette sevdikleri halde, bu hadiseden sonra, o’nun en büyük ve amansiz düsmani kesilmislerdir.

2. ikinci grup, münafik ve yahudi dönmeleriydi. bunlar, iki yüzlü, dessas, sahtekar, yalanci, karanlik fikirli ve karanlik ruhlu insanlardi. hz. ali’ye muhabbet fikrin altinda gercek yüzlerini gizliyorlardi. müslümanlar arasinda fitne cikartiyor, sürekli sapik fikirler üretiyorlardi. gayeleri islamiyeti icten yikmak, inanc ve itikadlari sarsmak ve müslümanlari birbirine düsürmekti. bu grubun islam dünyasinda yapmis oldugu ihanetin boyutlari cok derindir.

3. emevilerin irkci idarelerinden rahatsiz olan hasan ve hüseyin efendilerimizin yaninda yer alan taifelerdir. bilindigi gibi, emeviler basa gecince, icraatlarinda birinci derecede irkciligi esas aldilar. diger kavimlere karsi gayet sert ve acimasizca davranmaya sevketti. emevilerin bu ölcüsüz ve mesuliyetsiz icraatlarindan rahatsiz olan diger kabile ve asiretler onlardan intikam almak icin hz. hasan ve hz. hüseyin’e taraftarlik gösterdi ve onlarin ordusunda yer aldilar.

4. bu grubu (genelde) iranlilar teskil eder. hz. ali ve al-i beyt sevgisi bu grupta asiri ve ölcüsüzce tezahür etmistir. her merasim, senlik ve toplantilarda bu ölcüsüz sevgi etkisini göstermektedir. yahudilerin ’aglama duvari’ karsisina gecip aglamalari gibi, bunlar da muharrem ayinda bir matem havasina girerler.

5. üc zihniyetin taraftarlarindan bu besinci grup tesekkül etmistir: ’irandaki mecusi dininin reis ve ruhanileri’ , ’irandaki irkcilar’ ve ’eski saltanat hanedanin mensuplari’dir.

http://www.enfal.de/soru1.htm