akbil sesi çıkartarak otobüse binmek

enteresan ve tehlikeli bir olaydır. günlerden bir gün, e–54 (express) otobüsü gelir ve yolcu akbilini yanına almadığını, günlük yaşamda işe gelip giderken sadece akbile ihtiyacı olduğundan, para da almaması heyecan zincirinin halkalarını yavaş yavaş birbirine takmaktadır. otobüs yanaşır. durağa ilk önce gelse bile, sonradan gelen adamlara, korkudan yol verilir (yolcu aralarında kaynamak için) şoför’ün sola bakmasını fırsat bilerek, akbili manyetik kutunun üstüne getirerek, bir anda ince ve dolgun bir sesle " dığğnı! " diye ses çıkarıp, arkalara doğru götüm götüm ilerlenir... he bunu şoför o an değil de saniyeler sonra fark ederse o sesi, başka yollardan tekrar çıkartmak zorunda kalırsınız!

başarısız girişimi sonucu yakalanan gencin, şoförün kungfu hareketlerine maruz kalması sebebiyle "dufo dufo apuaaaa" diye ses efektlerine devam etmesi yüksek ihtimaldir.

cep telefonuna melodisi yüklenmesi halinde işe yarayabilecek hareket...
(bkz: türk aklı)

bir rivayete gore polis akademisindeki mahoney adli karakter tum dunyayi bu yolla beles dolasmis...

akbil sesini kaptan yemezse kaptanın sana neler yapabileceğini artık "senbil"

en az otobüsün kapısından içeri doğru "fazla bileti olan var mııııı??" şeklinde bağırmak kadar berbat bir yöntemdir.

o sesi cikartip $oforu inandirabilen varsa zaten bir iki ay icerisinde me$hur olup en kral spor arabaya binip akbille ili$kisini hepten kesecektir.

kafasi guzel bir $ofore denk gelirseniz gayet mumkundur.

beyhude çabalamak.