bugünlerde, çiçek açan ağaçlarda, iyot kokulu deniz kıyısında, bir çocuğun gülen gözlerinde... orada burada arayıp da içimizde bulamadığımız şey..
yaşama sevincimin ölçeğidir. pazartesi ve yine de iyiysem.. hayat güzeldir.
sevgilinin illa ki tartışalım modunda olması nedeniyle kaçamadığınız, telefonu yüzüne kapatmak da istemediğiniz çaresiz bir durumdur.
halkımın her şeye bireysel çıkarları üzerinden bakması, "biz" bilincinin olmaması, oluşmaması, kaybolması..
2 gün önceki patlama hakkındaki entrylerime kadar çaylak listesinde hızla yükseldiğim, girdiğim iki sivri (!) yorumla, ilk sıralamanın da altına düştüğüm -düşürüldüğüm- "burayı da işgal etmişler allah kahretsin! " umutsuzluğuna düştüğüm, sözlük olmaktan çıkmış platform.
“adıyla var bir zamanlar gül olan; salt adlar kalır elimizde.”
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?