ya evde yoksan

cok sevdigim bir arkadasimin amcasi olan cemal safi tarafindan yazilmis siir. ayni zamanda neredesin firuze de ozellikle haluk bilginer soylerken tuyleri diken diken eden sarki.soloist:haluk bilginer, ozcan deniz, cem ozer, ruhi sari, ragip savas hep beraber soyler. buarada ilk olarak orhan gencebay tarafindan seslendirilmistir.

sozleri de soyle ve cok da guzel efendim;

askinla ne garip hallere dustum.
her seyim tamam da bir sendin noksan,
yagmur tas demeden yollara dustum.
icim urperiyor ,ya evde yoksan.

elbisem gundelik,pabucum delik,
haberin olsa da sobayi yaksan.
yagmur iligime gecti ustelik,
icim urperiyor ,ya evde yoksan.

sarhossan kapiyi caldigim anda,
fahiseler gibi acik saciksan,
bir de ufak raki varsa masan da,
icim urperiyor ,ya evde yoksan.

bakkala gitmeme luzum kalmasa,
durumu anlardin,takvime baksan,
allah vere misafirin olmasa,
icim urperiyor ,ya evde yoksan.

kivircik marulun vardir insallah,
bir salata yapsan,bol limon siksan,
senin de istahin iyi masallah,
icim urperiyor ,ya evde yoksan.

sabahlara kadar icsek,sevissek,
ne ben ise gitsem,ne sen ayiksan,
derin bir uykunu icine dussek,
icim urperiyor ,ya evde yoksan.

ne kadar usudum,nasil aciktim,
ilk once sicacik banyoya soksan,
sanirsin su anda denizden ciktim,
icim urperiyor ,ya evde yoksan.

yanlis mi aklim da kaldi acaba?
muhabbet sokagi numara doksan,
bosa mi gidecek ,bu kadar caba,
icim urperiyor ,ya evde yoksan.

ya yolu kaybettim,ya ben kayboldum,
ne olur bir yerden karsima ciksan,
tepeden tirnaga sirilsiklamim,
icim urperiyor ,ya evde yoksan.

haluk bilginer in neredesin firuze filmi için seslendirdiği mükemmel şarkı.şarkının her yerinde derinlerden söylenmiş olduğu belli olmakta .keşke tamamını haluk bilginer söyleseymiş.

orhan gencebay tarafindan cok guzel yorumlanmis olan siir. galiba orhan gencebay’in ilk duydugum sarkisiydi.

(bkz: evde yoklar)

istanbulda terasta raki icme istegi uyandiran sarki.

seni beklemeyene giderken, aklından geçirdiğin aldatılmışlık duygusunun vucut bulmuş hali.

aslında yazılma hikayesi şöyleymiş efendim;

şair camdan bakmaktadır, yoldan ayakkabısı delik, yağmurda kalmış, perişan bi amca hızlı adımlar ile yürümektedir.

budur.

(bkz: neredesin firuze)