uyan yarım

uyan yarim

uyan yarim, uyan, söndü yıldızlar,
gün, karşı tepeden doğmak üzredir.
her sabah güneşi seyreden kızlar,
mahmur gözlerini oğmak üzredir.

uyan yarim, sesler geldi derinden,
karanlık oynadı, koptu yerinden;
ilk ışık, kapının eşiklerinden,
şimdi bir gölgeyi koğmak üzredir.

sevgilim, kapımı çaldı aydınlık,
baygın gözlerimi aldı aydınlık,
içimde tıkandı, kaldı ayrılık,
bu aydınlık beni boğmak üzredir.

necip fazil kisakürek