söz vermek

söz vermek, namus borcudur. aynı anlamlarda çokça kullanılır.

tutamadigin zaman yuzunun ciddi ciddi kizarmasina sebep olan durum. mecazi anlamda demiyorum, ciddi ciddi kizariyor o yuz.

vermesi kolay ama tutması zor olaydır. herkesin harcı değildir. bir de ağızdan söz veriyorum çıkmasına da gerekmez yapacam demek söz vermektir.

beklenti oluşturmaktır. bu nedenle hayal kırıklığı yaratabilir.

kime güvenilip kiminle bakkala bile gidilmeyeceği, verilen ufak tefek sözlerin tutulmasıyla anlaşılır.

(bkz: sevgiliye verilen sozu tutmamak)

’soz agzimdan cikana kadar esirimdir, ancak agzimdan ciktigi an ben onun esiriyimdir’

aynı zamanda sözün tutulacağına dair söz istemek gerekir. kısır döngü şeklinde devam eder.

(bkz: söz vermek göt vermeye benzemez)

sorumluluk almak.. bir zamanlar insan cinsinin cahilliğinden aldığı cesaretle,tanrı huzurunda yaptığı gibi..

(bkz: baba soz ikinci donem hepsini duzelticem)

verilen soz tutulmayacaksa asla yapilmamasi gereken eylem.