sevmekten korkmak

ancak geçmişte canı çok yanmış bir insanın yapabileceği şeydir..
gidersiniz birini seversiniz..
adeta kendinizi ona adarsınız..
en çok onu seviyorsunuzdur hayatınızda..
veya o sizin hayatınızdır..
en çok onun yanında mutlusunuzdur..
veya mutluluğun adı o dur..
en çok onunla eğlenirsiniz..
veya gulumsemenin anlamı o dur..
en çok o uzer sizi..
gözyaşı da o dur..
sonra bir gun gider..
arkasına son bir kez bile dönüp bakmadan..
veya siz bırakır gidersiniz istemesenizde..
kimseyi sevemem dersiniz kendi kendinize..
" birdaha olmaz "
sonra bir gun birisi çıkar karşınıza..
ummadık bir anda..
pat diye..
aslında yıllardır aradığınız oymuşçasına..
korkarsınız kayıtsız şartsız kendinizi ona adamaktan..
bu sefer korkarsınız sevmekten..
ve sonunda gene kaybetmekten..

yıllarca güzel bir düşü paylaştığın insan gün gelip arkasına dahi bakmadan çekip gittiğinde yaşanılan o acı dolu anlar,günler,aylar neticesinde bir daha asla sevemeyecekmiş gibi hissetmenin,sevsen dahi hep sonucu kötü olacakmış gibi düşünmenin getirdiği korkudur.

korkunun arkasina saklanmis insanın kendisine ihanet eylemidir.

(bkz: bir sevmek bin defa ölmek demekmiş)

cekilen acının daha da acıtmaması icin alınabilecek onlemdir.

(bkz: filofobi)

zamanında yaşanmış kötü bir tecrübe nedeniyle yeni başlanan ilişkilerde sürdürülen temkinlilik hali.