sevilmemek

özlediğimiz şeyin giden kişi değil geçen zaman olduğunu bilmeyen yazar beyanatı. elbet o da anlayacaktır ki geçen her saniye, gidenin attığı her adım onu sevdiğimiz halinden, aklımızdaki imgesinden biraz daha uzaklaştırmaktadır. çocukluğunun geçtiği sokaklara yıllar sonra tekrar dönmek gibidir aslında. kaldırım taşları aynıdır; olsa olsa bakkal el değiştirmiş, salıncaklar yenilenmiştir. ama sen tekrar o eski çocuk olamadığın sürece bir anlamı yoktur, istesen de içinden geçen ince bir sızıdan, geçmişi hatırlamanın verdiği hüzünden öteye gitmez. aynı giden gibi, o da döndüğünde senin sevdiğin, senin özlediğin kişi olmayacaktır.

ama bunu bizzat tecrübe etmeden anlamaz gönül, tecrübene edene kadar da acıtır.

Sevildigini sanmaktan daha guzel olan bir durum..

hic beraber gulmemisiz
hic beraber aglamamisiz
hic beraber uzulmemisiz
kocaman bir hiclikten ibaretmisim meger.
ben hala seni dusunuyorum. hala seni ozluyorum.
hala seni bekliyorum.
sevildigimi dusunuyodum hep, sevilmedigimi gormek bilmek
bilmiyorum, beklemiyodum
buralardan da gitmissin zaten, az once gordum.
umarim iyisindir,
umarim iyisindir.