sevdiğinizin sizi sevmemesi

acıdır. çok fena acıtır. bilirsin sevmediğini. onun için herhangi biri olduğunu hissedersin ama seversin. hem de köpek gibi seversin. uğruna tüm fedakarlıkları yapabilecekken onun senin için kılını bile kıpırdatmayacağının farkındasındır. hep yıpranan, çabalayan, peşinden koşmaktan yorulan olsan da devam edersin mücadeleye. lanet olası umut, işkenceyi uzatır. bir gün onun da seni seveceğine, kıymetini anlayacağına dair umut hiç birmez.
bir bakışla aklın başından gider de tüm aşağılamalar unulur, hepsine uygun bir kılıf uydurulur. mantık mı? seven gönülde mantık mı olur?

(bkz: platonik aşk)

(bkz: şimdi sen elmayı seviyorsun diye elmanın da seni sevmesi gerekiyor mu)

yani sen elmayı seviyorsun diye elma da seni sevmek zorunda mı?
hehe. güzel söz de komiktir. elmanın öyle bir ihtimali yoktur. beklentin yoktur. olamaz da. hem severse ne boktan olur durum. nasıl yiyecen sonra kıyıp da sana gönül vereni? muz, kiraz filan sevmesin beni istemem. patonik takılırım ben onlara karsı. hiç de gocunmam.

- mantı mı? mantı ne arar la seven gönülde? ben 55 yaşındayım görmedim.
+ mantık abi mantık?
- haa mantık mı diyosun? mantık da seven gönülde yok. şu durumda gönül sevdiği zaman mantık dinler mi ya!

- senden iyisini mi bulacak hocam?
- kendi kaybeder abi.
- cok pisman olacak
iste bu yazanlarin alayi yalan gercegi gormek icin sadece basligi okumak lazim. hadi illa bir teselli vermem gerekirse aynisini o da yasamistir ya da yasayacaktir.

o zaman candan erçetinden gelsin:
(bkz: sevdim sevilmedim seveni sevemedim canımdan böyle bezdim amaan)