septisizm

suphecilik, kuskuculuk. aslinda supheseverlik, kuskuseverlik diye ozgun bir ceviri yapmak isterim. kisinin felsefe yapma odagidir. ilk buradan baslanir, gerisi diyalektikdir, bilgi sahibi olmak icin gayret sarfetmektir, gelir yani bir sekilde.

icinde mutlak bilgi olmayan felsefik dusunce.

(bkz: antiseptik)
(bkz: serbest cagrisim manyagiyim)

kesin yargiya varmanin imkansizligini savunan ve aslinda dogmatizme aykiri oldugu dusunulse de "karar vermekte kararli" oldugundan dolayi bi bakimada dogmatik olan felsefi dusunce.

septisizm, şüphecilik veya kuşkuculuk olarak da adlandırılan felsefi görüş.

septisizm; her tür bilgi savını kuşkuyla karşılayan, bunların temellerini, etkilerini ve kesinliklerini irdeleyen, ayrıca aklın kesin bir bilgi elde edemeyeceğini, hakikate erişilse dahi sürekli ve tam bir şüphe içinde kalınacağını, mutlak`a ulaşmanın mümkün olmadığını savunan felsefi görüştür. septisizm felsefe tarihi açısından çok önemli bir yere sahiptir; zira felsefe tarihi boyunca yerleşik kanılar ve inançları sarsmış, felsefe, bilim ve özellikle din konusunda birçok anlayışın değişmesine ortam hazırlamıştır. septisizm (şüphecilik) dogmatizmin (inakçılık) karşıtıdır.

her tür bilgi savını şüpheyle karşılayan ve bunların temellerini etkilerini ve kesinliklerini irdeleyen tutum. şüphecilik felsefe tarihi boyunca yerleşik kanılar ve inançları sarsmış felsefe, bilim ve özellikle dinde birçok anlayışın değişmesine ortam hazırlamıştır.

antikçağda thales’ten beri ortaya atılan felsefesel açıklamalarının çokluğu doğal olarak eleştiriyi ve şüpheyi gerektirmiştir. antikçağ yunan, bilgiciliğinin kurucusu protagoras tarihsel süreçte ilk şüphelenen düşünürdür. protagoras “ her şeyin ölçüsü insandır. her şey bana nasıl görünürse benim için öyledir. üşüyen için rüzgar soğuk, üşümeyen için soğuk değildir. her şey için birbirine tümüyle karşıt iki söz söylenebilir” der. demek ki herkes için gerekli kesin ve mutlak bir bilgi edinmek sonsuzdur. protagoras’ın şüpheciliği göreli şüpheciliktir.

şüphecilik elis’li pyrrhon’la birlikte okullaşır. bilgi sorununu sistematik olarak ilk inceleyen şüpheci pyrrhon’dur.

descartes’de bir şüphecidir. onun şüpheciliğine yöntemli şüphe denir. descartes, şüpheciliği kesin bilgiyi buluncaya kadar tüm bilgileri gözden geçirme anlamında bir yöntem olarak kullanmıştır.

metafiziksel her olguya "siktir lan olmaz oyle sacma $ey" etiketini yapi$tirmak.