para kokusu

miss gibi kokan banknotların kokusudur.

o kadar güzeldirler ki ne zaman koklasam çocukluğuma giderim. babamın cebinden çaldığım 20.000 liralar gelir gözümün önüne ve çalarken yaşadığım adrenalini hatırlarım. kıpırdar birden içim.

bir gün 50.000 lira çalmıştım babamın cebinden. işler kötüydü iflas diye bişeylerden bahsediyolardı. bu iflas kötü bişey olmalıydı. anlamını bilmiyordum ama işlerin kötü olduğunu biliyordum. işlerin kötü olması babamın cebinden para çalmama engel değildi... ahşap, eski bir binanın en üst katında oturuyorduk sabahları babamla beraber evden çıkardık ben okuluma o işine giderdi. ben üstümü giyinirken o traşını olurdu. ben de işte tam o arada çalardım babamın kumaş pantolonundan paraları. o günde öyle çalmıştım 50.000 lirayı, tam evden çıkacakken babam paranın olmadığını farketmişti. anneme sordu, "parayı sen mi aldın" diye annem "yok" dedi. bana sordu bende "yok" dedim. şu ana kadar herşey normaldi. ama bir dakika sonra ağzından çıkan "bütün param oydu" lafı, boğazımda düğüm düğüm düğümlenmelere, midemde büyük bir yangına ve babaya acımanın dehşet verici hislerine neden olmuştu. yıkılmıştım. adamın o haline yıkılmıştım. ben napmıştım? sonra çaktırmadan yerde bulmuş gibi aa burda işte diyebilmiş ve geri vermiştim... ama bişeyleri çocuk yüreğimde artık olgunlaştırmış ve büyütmüştüm...

paranın kokusunu hala severim...