okuldan nefret etmek

bi de okuldan kademe kademe nefret etme olayı vardır.örneğin;müthiş bir çocukluk geçirirsiniz,küçük bir şehirde,küçük bir ilk okula gidersiniz,ee biraz da çalışkan olursanız çok sevilir ve sayılırsınız...daha sonra size acaip büyük geleb bir liseye gidersiniz.ne olduğunu anlamazsınız ilk önce.yüzlerce kişi,kızlar!herkez sizden büyük,sakallı adamlar!sonra bi kaç kıza sulanırsınız sınıftaki ve büyük abileriniz tarafından hırpalanırsınız biraz ve başlarsınız hayatın gerçeklerini anlamaya...daha sonra artık o özel insan siz değilsinizdir.sınıfın büyük kısmı çalışkandır,notlarınız düşük gelir artı müdürden falan da durup durup fırça yersiniz.
ama lise bittiğinizde herşey düzelcek zannedersiniz;yeni üniverisite,yeni umutlar falan filan!ancak gel gelelim öss’de sıçıp makine mühendisi olursanız(aslında kötü değil ama,hedef işte),sınıfınızda tek kız varsa ve lise hayatınızı özlüyorsanız(!),hocalar gıcıksa hayatın gerçeklerini iyice anlıyorsunuz ve okul nasil berbat gelir size bilirsiniz!