leyla ile mecnun

sezonu bitirdiğim ve sonunda ilk kez gülmekten değil de hüzünle karışık bikaç admla gözyaşı akıttığım dizi. ben hayatımda bu kadar komik ve bu kadar "olmuş" diyebileceğim bi dizi görmedim.

dizi mantık hatası üzerine kurulmuş olduğu için içinde falso bulmak imkansız. ileride yaşayabileceği tek sıkıntısı kendini tekrarlayıp insanları sıkmak olur ki 20 bölüm sonrasında ben buna uzun bir süre için ihtimal vermiyorum.

ayrıca eklemeden edemiycem, daha fazla güldürecek o kadar unsur varken ben nedense en çok mecnun’un "neemiş" diye sormasına güldüm anasını satim.

ak sakallı dedenin diziden ayrıldığına dair söylemler yayılmıştır. ayrılmasın lan çok severim onu ben!

çok neşeli bir dizi leyla karakteri harika

bu dizide bile ağlayan mallar var alimallah.

-----------------------------spoiler 22.bölüm----------------------------:

uyandıramıyorsan, baba göm beni buraya, allah aşkına

-----------------------------spoiler----------------------------

komedi diye izlerken bünyesinde barındırdığı bünyamin the benjamin karakteri ile ağzımıza eden dizi olmuştur kendisi.

-----------------------------spoiler olabilir----------------------------:

neyse ki22. bölüm sonu itibarı ile dede geri döndü. mü acaba? emin olamıyoruz ki?
ya ne pis adammış bu bünyamin the benjamin. ne pis adammış ama ya.

-----------------------------spoiler----------------------------

günümüzde dizisi geçmişte fuzulinin eseri büyük aşk

hem sozlukte hem de ba$ka yerlerde bir hayli methedilmesi sonucunda az once ilk bolumunu izledim, bayildim. trt1’de yayinlaniyor olu$u belki geni$ kitlelere yayilmasina engel olabilir ama herkesi bir $ekilde bilgilendirmek lazim bu dizi ile. dun üsküdar a giderken’in son bolumunu internetten izledim ve bitti artik boyle bir dizi daha da gelmez derken sozluk leyla ile mecnun’u cikartti kar$ima. cok super oldu.

izlenmesine.

ismail abinin,sinir anında "ağzından çıkan kulağını döverim senin" demesi, ve daha sonra da, mecnunun bu lafı "ağzından çıkan kulağa bi bakmak lazım" şeklinde yorumlaması yarmıştır.

kendisi ile şöyle bir anım var. pazar günü çok sevdiğim ve bir süredir görüşemediğim bir arkadaşım telefon etti;

-pazartesi akşam kahve içelim
-leyla ile mecnun var başka zaman olsun

yemin ederim uykularima mal olan dizi. daha iki uc gun once ba$ladim izlemeye internet uzerinden, 11 bolumu izlemi$im dun oglen itibari ile. dizinin her bolumunun 1,5 saat surdugunu da gozonune alacak olursak durumun vahametini net anlayabiliriz. ne i$ kaldi ne guc, vay arkada$im.

ayrica komik oldugu kadar duygusal bir dizi de olabiliyormu$, ben bunu da anladim. leyla’ya da bayiliyorum, hele ses tonuna ayrica bayiliyorum.

(bkz: tahir ile zühre)

ben ki gerek dizi olsun gerek film olsun gerekse de kitap olsun, bu tur $eylere cok gulen bir insan degilim. gulmek isterim ama olmuyor i$te, mizah anlayi$imiz farkli senaristlerle oyuncularla ama arkada$, bu diziyi kahkaha atarak izliyorum. bak kahkaha diyorum, tebessum falan degil, bildigin kahkaha. harika bir dizi ya.

dizinin insan hayatina etkisi inanilmaz yemin ederim.

gunluk konu$ma tarzim, mecnun’un konu$masina benzedi, ben benlikten ciktim.

uzun zamandır bu kadar mükemmel dizi izlediğimi hatırlamıyorum. gerçi uzun zamandır dizi izlemiyorum ama neyse.
arkadaş dizide her karakterin mi orjinal bir özelliği olur, hepsinin mi mükemmel mimikleri olur? iskender’inden tut da teee dedesine hatta kamil’ine kadar. koca ağızlı benyamin bile ayrı bir bomba. özellikle kamil’in bohcacı şekli sonrası benyamin’le olan diyalogu. teyy teyy

2. sezon itibari ile ortada ne dede karakteri kaldi ne de hirsiz yavuz karakteri kaldi. dede neyse bir yana da yavuz kalsaymi$ iyiymi$, ona yazik oldu. ayrica mecnun’un annesi de gitti ohoo.

neyzen tevfik’in çok güzel tarif ettiği aşk ...

ben bu dünyanın devr-i devranını,izzet-i nefsini s..k..yim,
yansın bu ibneler su veren itfayenin hortumunu s..k..yim,
ben delimiyim mecnun gibi bir am için çöllere düşeyim,
verirse verir, vermezse leylayı da s..k..yim.

çok zorladılar yine de sevmedim. mümkün degil yahu.

dedeyle yavuz hirsiz diziden ayrildi sanmi$tim ama ikisi de geri donduler ma$allah, guzel oldu.

(bkz: mecnun um leyla mı gördüm)

bir bölümün tamamında hareket olmasa bile, öyle bir sahne çıkıyor ki bir anda karşına, gülmekten altına sıçıyorsun.
misal 24 bölümden;

------------spoiler---------------

bakkal erdal ile mecnun’un kumarhane sahnesinde, bakkal erdal’ın konkenin ortasında piştii diyerek kağıdı masaya vurması, altıma sıçırttı beni.

ayrıca ismail abinin, bakkal erdal’ı uyandırmak için, davul çalmayıp da köpek gibi havlaması.
------------spoiler---------------