istifa etmek

bir yerden ayrilmaya karar vermek. ve bunu bildirmek.

(bkz: istifra etmek)

"filmlerde kovulmuyorum istifa ediyorum" şeklinde cereyan eder.

kendi istegiyle işten ayrılmak.

tazminat alamassın orası ayrı.

mücadeleyi bırakmak,pes etmek.

boşanmak gibi birşey

hayatta verilecek en buyuk kararlardan biri. ve ozellikle geri donusu olmadigini biliyorsaniz bu imza size zulum gelir.


oyleki 8 yildir okumussunuzdur, dunyanin en serefli meslegi olan subayliga hak kazanmissinizdir. ama ozel ve bilinen genel nedenlerle ayrilmak istersiniz. iste bu karardan sonra uyku uyuyamazsiniz, cevreden gelen onlarca uyari, dikte vardir onlari dinlersiniz.

hem yuklu bir tazminat odemek vardir isin ucunda hem de agustosdan itibaren almaya hak kazanacagin 2500 tl maasdan feragat.

ayrilirsiniz herseyi dusunerek, hala yureginiz yanar. cunku bilirsiniz eger bir yerde tokezlerseniz millet ustunuzden gecmek icin siradadir. karar sizindir, destekciniz cok azdir. ayrilirsiniz, birdaha geri donemeyeceginiz bir yola girersiniz. herkes size deli derken siz ozgurlugunuzu aldiginiza sukredersiniz.

iste bu hikayedeki o mal benim. istifa etmek yazildigi kadar kolay degil, tum benliginizle imzalarsiniz onu.

"ulan bugün gene ne saçma işlerle uğraşacağım/ne gereksiz azarlara maruz kalacağım" diye düşünerek uyandığım günlerin sayısındaki artışı, mutlu/huzurlu çalıştığım günlerdeki azalışı gözönüne alınca içimden gelen eylemdir.

madem huzurum yok, madem sevdiklerimin yanında değilim, madem bu iş yüzünden hayatım boyunca deli danalar gibi oradan oraya koşturacağım, madem yaptıklarım değer görmeyecek, birilerinin egoları yüzünden benim ruh sağlığım bozulacak neden sürdüreyim ben bu olayı değil mi?

her gün ya sabır çekmekten bıktım. biraz daha üstüme gelin hadi, gelin, gelin.

yakındır benim de şair gibi "böyle havalarda istifa ettim evkaftaki memuriyetimden" diyeceğim günler.

pes ettim demenin gururlu halidir.

birazdan gerçekleştireceğim aktivitedir.
gönlümden geçenler , nedense hep mesaj içerikli , giderken laf koyunca kime ne olacaksa işte ,buna da aslan kafası deniyor.
" değerli çalışma arkadaşlarım ,
kapıyı araladığımda bundan tam 4,5 yıl önceydi.
her yeni gün, yeni kazanımların hayatıma girişiyle süregeldi.
yüce&alçak gönüllülük, insaniyet, vefa , hırs ,akıl ,azim, pratik zeka, saygı, kalite,hırs , onur ve gurur gibi sözcüklerin manasını sizlerle birlikte pekiştirdim.
öncelikle, tüm bu kavramları hayatıma kazandırdığınız için herbirinize ayrı ayrı teşekkürü bir borç bilirim.
hayatımdaki öncelikleri gözden geçirerek ,ufak bir değişikliğe karar verdim.
bu sebeple , bugün itibariyle aranızdan ayrılıyorum....
bu vesileyle, herkese, hiçbir keyifli anı ıskalamadıkları , sağlık ve huzur dolu bir ömür geçirmesini temenni ederim. "

"ben gideyim ya. burası kendimi yıprattığıma değmez." diyerek gerçekleştirdiğim eylem. sonra da küçük çaplı bir kavga. bir hayat dersi verdim ankara kırosuna. "biz senin tavırlarını beğenmiyorduk zaten" diyor bir de. lan benim tavırlarımı kim beğeniyor ki sen beğenecen?

kavga etmeden fikir tartismasi yapma yeri degil mi burasi? herkes fikirlerini beyan etsin, dogru yanlis onemli mi, kimse kimsenin fikrini begenmek zorunda degil.

yan masamdaki hatun az önce istifa etti. kocamla yaz boyu tatil planı yaptık, kurbandan sonra çalışmaya tekrar başlarım belki dedi. hala bir gözüm seğiriyor.

belki dedi.

ihtiyacı yok yani.

giderken işlerinin hepsini de bana devretti. ben de 30 bin lira maaşı bırakıp kamboçyada bakkal çıraklığı yapan ve tek derdi denize girip girmemeye karar vermek olan adamın hikayesini okudum.

çok mutluyum, öyle böyle değil.