hayatı hissedemeyen çocuk

"hayat sahici mi? öyle değilmiş gibi geliyor da..temiz ama temiz değilmiş gibi.. her hazırlığı tamam, ama hiçbir hazırlığı yokmuş gibi..yapılanlar sanki yapılır yapılmaz ,eylem hafızamdan siliniyor. hiçbir iz bırakmadan kayboluveriyor. her yaptığımızı tekrar tekrar denetlemek ,yaşananları hiç olmamış gibi algılamak,yapılanların devamlılığını ancak yapıldığı anla sınırlamak..devamlı aynı şeyleri yapmak.belleği birkaç basamaktan geriye gitmeyen ve söz tutmayan bir bebek belleği haline getiren bu sürece,bir çocuğun dayanması zordur.yaşadıklarının sahiciliğinden hep şüpheye düştüğünde,yaşananları doğrulamaktan başka bir çare bulamayan çocuk ısrarcıdır. yaşayabilme telaşı ndadır. bu günden ayrılmak istemez, bu gün ya da bu an ,daha telaffuz ederken kelimeleri geçmişte kalıverir.bugün olarak bellediği bir geçmişe tutanan çocuk, tutucu ya da ilerlemeyi önleyici bir siyasi’ pozisyonuna sürükleniverir." yankı yazgan



sonra geçer bu dönem (eğer kişi şanslıysa) devam eder hayatına , bazen yine hissedemez hayatı , dahil olamaz yaşama,kaç yaşına gelirse gelsin , sonra yine döner dünyaya, bi öyle bi böyle devam eder.tabii pek sağlıklı değildir ama sürekli devam eden bir durumsa tedavi olmakta fayda vardır kanımca.