filistin de çocuk olmak

"gürültüler duyuyorum yakinlardan, ve genzim yaniyor, annemse durmadan agliyor, babam kapida nöbet tutuyor, insanlar bagiriyor, agliyor... kimileri dualar okuyor, kimileri küfürler savuruyor. sonra küçük evimizin çatisi çöküyor; içeri duman bulutu kapliyor. biri silah çikariyor, bomba atiyor... annemse onlara yalvariyor. sonra adamlar bana bir silah dogrultuyor. savas 7 yasimda benden hesap soruyor, gözyasim artik aci akiyor, hayat benim için son buluyor"

filistin’de cocuk olmak böyle bir sey.
sen de sessiz kalma bir nokta koy herkese at;

.........:...:!.:’...,.!!!"’;...

bomba sesleri altında,yıkık sokaklarda,heran ölümle burun buruna bir hayat...hatta daha kötüsü anesinin cesedi başında oturup ona bakmak ve korkudan sessiz çığlıklarla ağlamak...işte budur filistin’de çocuk olmak,işte budur hayatı yaşamadan en büyük acıyı yaşamak...