müzeyyen abla hazır şahnedeyken şöyle bir ege’ye uzansın,
keklik
keklik dağlarda çağlar
yavrum diye diye ağlar
günden güne yansa dağlar
ağlarım ben kekliğime ley ley
seherde öten bülbüle ey
ipeklenmiş tüyllerine
yanaktaki benlerine ley ley
ağlarım ben kekliğime
keklik bizden uzaklaştı
yolumuz sarpa dolaştı
hünkâr kal’asını aştı
belki yavrusuna kavuştu
ağlarım ben kekliğime ley ley
seherde öten bülbüle ey
ipeklenmiş tüyllerine
yanaktaki benlerine ley ley
ağlarım ben kekliğime
keklik küsme barışalım
yuvamıza kavuşalım
senden ötmek benden gitmek
yolumuzda ağlaşalım
ağlarım ben kekliğime ley ley
seherde öten bülbüle ey
ipeklenmiş tüyllerine
yanaktaki benlerine ley ley
ağlarım ben kekliğime
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?