cesare pavese

1908’de italya’da santo stefano belbo’da doğdu. çağdaş italyan edebiyatının en önemli temsilcisi yenigerçekçilik akımının kurucusu sayılır. ailesiyle birlikte yaz aylarını doğduğu köydeki çiftliklerinde geçirdiği için köy ve çevresindeki kırlar, tepeler ilk şiirlerini etkiledi. ayrıca olgunluk döneminin en başarılı romanı olan ay ve şenlik ateşleri’ne esin kaynağı oldu. babasını küçük yaşta kaybetti. geçim sıkıntısı nedeniyle santo stefano belbo’daki çiftlik de satılınca çok sevdiği kırlardan ve tepelerden uzaklaştı. gençlik yıllarından başlayarak yalnızlıktan hoşlanan, içe dönük biri oldu. torino üniversitesi’nde edebiyat okudu. ingiliz ve amerikan edebiyatıyla yakından ilgilendi. 1933’te kurulan einaudi yayınevinde görev aldı, anti-faşist çalışmaları yüzünden 1935’te tutuklandı, 1 yıl hapis yattı. 1950 yılında yazarlık hayatının doruğuna ulaştı. ama özel hayatında yalnız ve bunalımlıydı. sonu gelmeyen aşk ilişkileri onun hayata olan bağını kopardı, sık sık intiharı düşünmeye başladı. 1950 nisanı’nda, yalnız kadınlar arasında adlı kitabına verilen strega ödülü’nü aldıktan sonra torino’da bütün özel kâğıtlarını yok etti. 26 ağustos 1950’de bir otel odasında uyku hapı alarak yaşamına son verdi.
türkçe’ye çevrilmiş eserleri

öykü:
ağustosta tatil

roman:
ay ve şenlik ateşleri
güzel yaz
senin köylerin
tepedeki ev
yalnız kadınlar arasında
yoldaş
tepelerdeki şeytan

günlük:
yaşama uğraşı

düzyazi şiir:
leuko ile söyleşiler

birtakım şeylerden düzenli ve inançlı olarak vazgeçen insan, hayatını işte bu vazgeçtiği şeyler üstüne kurmuştur. gözü yalnız bunları görür.

asıl başarısız insan, büyük işleri gerçekleştiremiyen değil – bunu kim başarmıştır ki- bir yuva kurmak, bir dostluğu, bir kadınla mutlu bir ilişkiyi sürdürmek, ekmek parasını kazanmak gibi küçük şeylerde başarısızlık gösteren insandır. başarısızlığın en acısı budur.

fırtınalı bir iç hayatları olup da konuşarak ya da yazarak içlerini dökmek istemeyenler, aslında, fırtınalı iç hayatları olmayan insanlardır.
yalnız bir insanla arkadaşlık et, herkesten çok konuştuğunu göreceksin.

tamam yaşama uğraşı kelimeler kadar basit olmayabilir.peki bu durumda kelimeler nasıl etkiliyor insanı...

"sözler değil,eylem,artık yazmayacağım."
öldü; intihar etti. kendisini düşündürmeyi bırakmadı ama. kadınlarla alıp veremediği çoktur bu yazarın. uğraşma ve uğraşılma takıntısı vardır, çok çekmiştir onlardan...

’kendimi yalnız bırakmamak için bütün gece aynanın karşısında oturdum..’ cümlesinin sahibi. kadın düşmanı falan derler hakkında ama kadınları iyi çözümlemiştir sadece, hepsi budur. tezer özlü’nün ilham kaynağıdır. tezer özlü’yü okuyup onu okumamak eksik bırakır insanı.

’gerçeklik insanın şu ya da bu şekilde içinde bir bitki gibi yaşayacağı bir zindandır.’

’’kadınlar kendilerini güçsüz olana bir idol, güçlü olana bir eşya gibi sunarlar.’’

yazara ait, ay ve şenlik ateşleri için (bkz: la luna e i falo), yaşama uğraşı için de (bkz: il mestiere di vivere).

(bkz: tra donne sole)

"hiçbir şey düşmüş bir melek kadar çarpık değildir." demiştir kendisi.

(bkz: il mestiere di vivere)

"beklemek de bir uğraş.
hiçbir şey beklememek korkunç.." diyen yazar.