cavit bey in karısına son mektubu

roni margulies $iiridir..

büyükada’yı dü$ünüyorum bozkırın ortasında.
hatırlıyor musun son verdiğimiz ziyafeti?
tamamlanmı$tı maliye kitabımın hani
be$inci cildi onca emekten sonra,
böyle bir davet görülmemi$ti sanırım ada’da.

odanın her kö$esinde sırmalı pa$alar,
eski nazırlar, son sadrazam, devlet erkânı.
evimize ta$ınmı$tı sanki konsolosluklar.
anadolu kulübü’nden masa arkada$ları,
cemiyet’ten tek tük sağ kalanlar.

balkona çıkmı$tım da bir ara ben,
onca kalabalık ve eğlence arasında,
denize bakarken aklıma her nasılsa,
$ehzade burhanettin bey’le evliyken
seni ilk kez görü$üm gelmi$ti bir baloda.

yalnız kaldığımızda sonra sabaha kar$ı
anlattığımda sana dü$üncelerimi,
kalkıp o saatte hazırlattırıp arabayı,
nasıl unuturum ada turu yaptığımızı,
balkonda ba$ba$a çay içtiğimizi?

penceremden çorak bir alan görünüyor.
çay içerken onu seyrediyorum $imdi.
duvarın hemen dibine besbelli
hapishanenin çöpleri dökülüyor,
her sabah ya$lı bir adam gelip e$eliyor.

mahkemem bu sabah sonuçlandı.
idamım yarın...